Lehmə (ləhmə): Duru, sulu, yumşaq və ayaq altında batmağa səbəb olan palçıq, batdaq. Sözün mənası, əsasən, su ilə qarışmış torpaq kütləsini, hərəkəti çətinləşdirən və ayaqları çirkləndirən bir mühitin təsvirini verir. Lehmə, çox zaman yağışdan sonra və ya su hövzələri yaxınlığında, bataqlıq ərazilərdə rast gəlinir. Onun tutarlılığı, suyun miqdarından və torpağın növündən asılı olaraq dəyişə bilir; bəzən qatı, bəzən isə daha maye halda ola bilir.
Lehməyə batmaq ifadəsi, yalnız fiziki olaraq lehmə içərisinə düşməyi deyil, həm də bir işə, vəziyyətə və ya çətinliyə qərq olmağı, dərinə qərq olmağı ifadə edə bilər. Məsələn, "məsələyə lehməyə batdı" deyərkən, bir insanın problemin içində ilişib qalması, həll etməkdə çətinlik çəkməsi nəzərdə tutulur. Bu metaforik istifadə, lehmənin insan hərəkətini məhdudlaşdırma xüsusiyyətini əks etdirir.
Verilən nümunədə ("Cavad yoldaşları ilə birlikdə xirtdəyə kimi lehməyə bataraq qalın meşələrdən keçir…"), lehmənin təsviri, qalın meşələrin sərt və maneəli təbiətini vurğulayır. Lehməyə batmaq, Cavadın və yoldaşlarının çətinliklərlə üzləşdiyini, maneələri dəf edərək irəlilədiyini göstərir. Bu, səfərin çətinliyini və onların qarşılaşdıqları fiziki maneələri daha canlı şəkildə təsvir etməyə imkan verir.
Beləliklə, "lehmə" sözü sadəcə bir coğrafi təsvir vasitəsi deyil, həm də ədəbi əsərlərdə hadisələrin canlılığına, qəhrəmanların yaşadığı çətinliklərə və üzləşdikləri maneələrə vurğu etmək üçün istifadə oluna bilən təsviri və metaforik bir vasitədir.