Ləçək – Azərbaycan xalqının milli geyiminin ayrılmaz tərkib hissəsi olan, qadın baş örtüyünün bir növüdür. Üçbucaq formada olan ləçək, adətən ağ, çəhrayı, göy və ya digər açıq rəngli ipək, pambıq, kətan və ya digər incə materiallardan hazırlanırdı. Onun ölçüləri və bəzəkləri istifadə olunan materiala, regiona və hətta ailə ənənələrinə görə dəyişirdi.
Ləçəyin hazırlanmasında müxtəlif toxuma üsullarından istifadə olunurdu. Bəzi ləçəklər sadəcə düz parça tikişlə hazırlanarkən, bəziləri isə daha zərif naxışlarla, məsələn, keçə və ya hətta xırda boncuklarla bəzədilirdi. Ləçəyin kənarları bəzən nəfis dantel və ya kənar bəzəkləri ilə bəzədilir, buna görə də hər ləçək özünəməxsus bir xüsusiyyət daşıyırdı.
Qadınlar ləçəyi başlarının üstünə bağlayır, onun uclarını arxaya və ya çiyinlərinə salırdılar. Ləçək sadəcə bir baş örtüyü deyil, həm də qadın gözəlliyinin və zərifliyinin simvolu idi. O, milli geyimdə başqa aksesuarlarla, məsələn, çarşab, dəsmal və s. ilə birlikdə istifadə olunurdu. Ləçəyin formasını və bəzəyini dəyişməklə qadınlar öz görünüşlərini müxtəlif tərzlərdə tamamlayırdılar.
Müasir dövrdə ləçək milli geyimlərin tərkib hissəsi kimi qalır və bəzi bölgələrdə hələ də gündəlik həyatda istifadə olunur. Lakin, onun əhəmiyyəti daha çox tarixi və mədəni abidə kimi ön plana çıxır, milli ənənələrin qorunmasında özünəməxsus yer tutur. Ədəbiyyatda və incəsənətdə tez-tez rast gəlinən ləçək, Azərbaycan qadınının zərifliyini və mədəniyyətini əks etdirən vacib simvollardan biridir.