Ləhləmə: "Ləhləmək" felindən törəmiş isimdir. Sadəcə olaraq "lənətləmək" hərəkətinin nəticəsi deyil, daha çox şiddətli, qəzəbli və ya nifrət dolu bir lənətin ifadəsini əks etdirir. Ləhləmə, yalnız bir söz deyil, bir hissin, bir duyğunun, bir qəzəb və ya nifrət dalğasının ifadəsidir. Adi bir lənətdən fərqli olaraq, ləhləmə daha çox ağırlıq, daha çox təsir gücü daşıyır. Bu, həm də bir növ qisas almaq arzusunun, ədalətin təmin olunması istəyinin ifadəsidir.
Ləhləmənin mənasını daha yaxşı anlamaq üçün onu "bədbəxtlik diləmə", "fəlakət arzulama", "şiddətli lənət" kimi ifadələrlə əvəz etmək olar. Amma bu təriflər də ləhləmənin daşıdığı emosional yükü tam olaraq ifadə edə bilmir. Çünki ləhləmə sadəcə mənfi bir hadisənin baş verməsini diləmək deyil, eyni zamanda bu hadisənin müəyyən bir səbəbə görə, ədalətin bərqərar olması üçün, haqsızlığa qarşı bir reaksiya kimi baş verməsini arzulamaqdır.
Ləhləmə folklor və ədəbiyyat əsərlərində tez-tez rast gəlinən bir ifadədir. Xalq nağıllarında, dastanlarda və bədii əsərlərdə qəhrəmanların düşmənlərinə qarşı ləhləmələri, onlara arzuladıqları bəlalardan bəhs edilir. Ləhləmənin istifadəsi həmin əsərlərdə qəhrəmanın duyğularını, düşmənlərinə olan nifrətini və ədalətin təmin olunması istəyini daha aydın şəkildə ortaya qoyur.
Beləliklə, ləhləmə, sadəcə bir söz deyil, bir çox emosional və mədəni təbəqəni əks etdirən bir anlayışdır. Onun istifadəsi, dilin ifadə imkanlarını genişləndirərək, əsərlərə daha çox dərinlik və emosional təsir gücü qatır.