Loğma sözü ərəb mənşəli olub, bir dəfədə ağıza atılan və çeynənən yeməyin kiçik bir hissəsini, yəni çörək, yemək və ya digər qidanın ağız dolusu bir miqdarını ifadə edir. Sadəcə "tikə" və ya "dişləm" kimi tərcümə etmək, sözün zənginliyini tam əks etdirmir. Loğma, yeməyin həm miqdarını, həm də bir anda qəbul edilməsini vurğulayır. Bu, bir növ "anlıq" zövq və qənaətbəxşliyi simvolizə edir.
Məsələn, "bir loğma çörək", "şirin loğma" ifadələrində loğmanın kiçik, əlverişli bir ölçü olduğunu görürük. Ancaq "loğma" sözünün daha geniş mənaları da var. "Loğma" həyatın müəyyən hissələrini, məsələn, qısa bir anı və ya qısa bir səadəti də ifadə edə bilər. "Həyatın şirin loğmaları" deyəndə, həyatın xoş və unudulmaz anlarını nəzərdə tuturuq.
Ata sözü olan "Loğma ki var, boğmadır" ifadəsi isə loğmanın həm dadlı, həm də təhlükəli ola biləcəyini göstərir. Bu məqamda loğma, yalnız material deyil, həm də metaforik məna kəsb edir. Çünki həddindən artıq həvəs və istək həmişə yaxşı nəticələrə gətirib çıxarmır, hətta bəzən təhlükəli ola bilər. Bu mənada loğma, həyatın həm şirin, həm də acı tərəflərini simvolizə edən bir simvoldur.
Beləliklə, "loğma" sözü sadə bir mənadan çox daha geniş və dərin mənaları özündə ehtiva edən bir söz kimi qarşımıza çıxır. Həm konkret yemək miqdarını, həm də metaforik olaraq həyatın müxtəlif anlarını ifadə edə bilir.