Metafizik1 (yun. mənşəli) termini iki əsas mənada istifadə olunur. Birinci mənada, metafizik fəlsəfənin tərəfdarını, yəni varlığın əsas prinsiplərini, mahiyyətini və təbiətini araşdıran fəlsəfi düşüncənin nümayəndəsini ifadə edir. Bu, dialektik metodun əksinə, daha çox məntiqi çıxarmalara, mücərrəd anlayışlara və intuisiyaya əsaslanan bir yanaşmadır. Metafizik düşüncənin tarixi Platon və Aristotelə qədər uzanır və əsrlər boyu fəlsəfənin əsas istiqamətlərindən biri olaraq qalmışdır. Bu mənada metafizik, fəlsəfi bir mövqe və yanaşma üslubunu təmsil edir.
İkinci mənada isə "metafizik" sözü, mücərrəd, qeyri-aydın, anlaşılmaz və hətta dumanlı fikirlər irəli sürən, dəqiqlikdən və konkretlikdən uzaq olan bir şəxsi təsvir etmək üçün işlədilir. Bu istifadədə, söz, mənfi bir konnotasiya daşıyır və belə bir insanın düşüncə tərzini tənqid edir. Yəni, düşüncələri qaranlıq, əsassız və real həyatdan uzaq olan bir şəxsə metafizik deyilir. Bu istifadə, birinci mənanın, yəni fəlsəfi kontekstin, gündəlik dilə yayılmış və bir qədər mənfi bir mənaya çevrilmiş formasını əks etdirir.
Beləliklə, "metafizik" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir. Fəlsəfi bir kontekstdə, varlığın mahiyyəti ilə məşğul olan ciddi bir fəlsəfi yanaşmanı ifadə edərkən, gündəlik dil istifadəsində anlaşılmaz və qeyri-dəqiq düşüncə tərzinə malik olan bir insanı təsvir etmək üçün işlədilir.