Məxfi (ər. مخفى - maxfī) sifət və zərf kimi işlənən bir sözdür. Əsas mənası "gizli", "gizlicə", "xəlvəti" olmaqla yanaşı, kontekstdən asılı olaraq bir neçə nüansı da əhatə edir. Ərəb dilindən gələn bu söz, kökü olan x-f-y fəilinə istinadən "gizlədilmiş", "örtülmüş" kimi təfsir edilə bilər. Beləliklə, məxfi yalnız yerin və ya əşyanın gizliliyini deyil, həm də məlumatın, fikrin, əlaqənin və s. gizli saxlanılmasını ifadə edir.
Sifət kimi işlənməsi: Məxfi, bir əşyanın, hadisənin və ya məlumatın kənar gözlərdən uzaq, gizli olduğunu bildirir. Məsələn, "məxfi sənədlər", "məxfi görüş", "məxfi əməliyyat" ifadələrində olduğu kimi. Bu halda, "gizli", "sirli", "məxsusi", "etibarlı" kimi sinonimlərlə əvəz oluna bilər, lakin hər bir sinonimin öz incəlikləri vardır. "Məxsusi" daha çox seçilmiş, məhdud bir dairəyə aid olan məlumatı ifadə edərkən, "məxfi" daha çox gizlənməyə yönəlməni bildirir.
Zərf kimi işlənməsi: Məxfi, bir əməlin və ya hadisənin gizlicə, xəlvətcə baş verməsini ifadə edir. Məsələn, nümunədə verilən "məxfi şeylər danışırmış kimi qulağıma əyildi" cümləsində olduğu kimi. Bu kontekstdə "gizlicə", "xəlvətcə", "sırra", "səssizcə" kimi zərflərlə əvəz oluna bilər. Lakin bu zərflərin hamısı məxfinin ifadə etdiyi həmin "gizlənmə" mənasını tam olaraq vermir. "Sırra" məsələn, gizlilikdə daha çox sirrə işarə edir, halbuki "məxfi" yalnız gizlilik bildirir.
Müxtəlif cümlələrdə işlənməsi: Məxfi sözü müxtəlif kontekstlərdə fərqli mənalar kəsb edə bilər. Məsələn: "Onun məxfi niyyətləri vardı." (gizli planları), "Məxfi görüş keçirdilər." (gizlicə görüşdülər), "Məxfi informasiya yayıldı." (gizli məlumat yayıldı), "Məxfi bir yerdə görüşdük." (gizli bir yerdə görüşdük). Göründüyü kimi, məxfi sözü həm əşya, həm də əməl üçün işlənir və hər iki halda da gizlilik elementini vurğulayır.