Məmnunluq (ərəb. məmnun + -luq) – hissiyyat, əhval-ruhiyyə bildirən mürəkkəb isimdir. Əsas mənası xoşnudluq, razılıq, sevinc, qənaət hissidir. Həmin hissiyyatın obyektindən asılı olaraq məmnunluq müxtəlif səviyyələrdə özünü göstərə bilər: sadə razılıqdan dərin sevincə qədər.
Məmnunluq, psixoloji baxımdan, insanın arzu və ehtiyaclarının ödənilməsi, gözləntilərinin doğrulanması, və ya istənilən nəticənin əldə olunması ilə əlaqədardır. Bu nəticə həm maddi, həm mənəvi, həm də sosial ola bilər. Məsələn, bir insan yeni işə düzələrək maddi rifahını yaxşılaşdırdıqda məmnunluq hissi keçirir; yaxud uşağının yaxşı qiymətlər gətirməsindən məmnun olur; ətrafında olanların hörmətini qazanmaqdan məmnunluq duyur.
Lüğətdəki tərifə əlavə olaraq, məmnunluq anlayışının bir çox sinonimi və nüansları vardır. Məsələn, "razılıq" məmnunluğun daha neytral, emosional rəngi az olan ifadəsidir; "xoşhallıq" isə daha parlaq, coşqun hissləri əks etdirir; "sevinc" isə daha güclü, təntənəli bir emosional vəziyyəti bildirir. Məmnunluq hissinin ifadəsinə görə "qənaət", "şükür", "səadət" kimi sözlər də məmnunluğa yaxın mənalarda işlənə bilər. Lakin bu sözlərin hər birinin özünəməxsus semantik xüsusiyyətləri vardır.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
- Yeni evimdə yaşadığım üçün böyük məmnunluq duyuram.
- O, işinin nəticəsindən çox razı, çox məmnundur.
- Uşaqlarının müvəffəqiyyəti valideynləri sonsuz məmnunluğa qərq etmişdi.
- Mən özümə qazandırdığım nailiyyətlərdən böyük məmnunluq duyuram.
- Həyat yoldaşımın dəstəyinə görə ona minnətdaram və bundan böyük məmnunluq hissi keçirirəm.
"Məmnunluqla" zərfi kimi işləndikdə, "məmnuniyyətlə" sözünün sinonimi kimi çıxış edir və hərəkətin həvəslə, xoş məmnuniyyətlə yerinə yetirilməsini göstərir. Məsələn: "O, məmnunluqla hədiyyəni qəbul etdi".