Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində "məşşatə" sözünün "bəzəkçi" kimi izahı, sözün əsl mənasını tam əks etdirmir. Həqiqətən də, kökü ərəb dilində olan "məşşatə" (مَشَّاطَة) sözü əsasən "saç taramaq" və ya daha geniş mənada "saç düzümü ilə məşğul olan qadın, saç bəzəyicisi" mənasını verir. Yəni, sadəcə bəzəkçi deyil, xüsusi olaraq saç bəzəyi ilə məşğul olan qadındır. Lüğətlərdəki "bəzəkçi" ifadəsi, məşşatənin fəaliyyət dairəsinin yalnız bir hissəsini əhatə edir.
Qeyd etdiyiniz misallarda isə, "məşşatə" sözü, bir tərəfdən saç düzümü ilə məşğul olan qadını ifadə edir, digər tərəfdən isə, bu qadının gözəlliklə, bəzəklə bağlı fəaliyyətlərinin genişliyini vurğulayır. Qədir Zakirin misalında, "məşşatə"nin gözə sürmə çəkməsi, yalnız onun peşəsinin bir hissəsi deyil, həm də gözəlliyə, bəzəyə olan marağını və ustalığını göstərir. Bu səbəbdən, "məşşatə" sözü, sadə bir "bəzəkçi" ifadəsindən daha çox məna ehtiva edir.
Tarixi kontekstdə, məşşatələr, xüsusilə varlı ailələrdə, xanım və qızların saçlarını taramaq, bəzəmək, saça çiçək, zinət əşyaları taxmaq kimi işlərlə məşğul olurdular. Onların bilik və bacarıqları, sadəcə saç düzümü ilə məhdudlaşmır, həm də ətir, makiyaj kimi gözəllik məsələlərini də əhatə edirdi. Beləliklə, "məşşatə" sözünün daha dəqiq tərifi, "saç taramaq və bəzəməklə məşğul olan, gözəllik və bəzəklə bağlı geniş bilik və bacarığa malik qadın" olmalıdır.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
- Xanımın məşşatəsi onun saçlarını incə zövqlə bəzədi.
- Məşşatə, gəlinin saçına qiymətli daşlarla bəzədilmiş tac taxdı.
- O, bacarıqlı bir məşşatə idi və hər kəs onun əllərindən çıxan gözəl saç düzümü ilə heyran qalırdı.