Minnətçilik sözü Azərbaycan dilində geniş mənada “minnət altında qalma, borclu olma vəziyyəti; kiməsə borclu olma hissi” kimi başa düşülür. Lüğətlərdəki “minnətçi olma, vasitəçilik etmə; vasitəçilik” tərifi sözün mənasının yalnız bir hissəsini əhatə edir. Minnətçilik, daha dəqiq desək, başqasından alınıb, qəbul edilib və ya əldə edilmiş bir nemət, kömək və ya xidmətə görə duyulan borclu olma hissidir. Bu hissə təkcə maddi yardımlarla deyil, həm də mənəvi dəstək, məsləhət, himayə kimi müxtəlif formalarda özünü göstərə bilər.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, “minnət” kökü fars dilindən götürülmüşdür və “mərhəmət, lütf, xeyirxahlıq” mənalarını ifadə edir. “-çilik” isə isim şəkilçisi olub, “minnət” sözünə isim xüsusiyyəti qazandırır və “minnət qəbul etmək, minnətdarlıq duymaq halı” mənasını verir. Beləliklə, “minnətçilik” sözü “minnət altında olma vəziyyəti”ni, yəni başqasının lütf və xeyirxahlığına görə özünü borclu hiss etməyi ifadə edir.
Minnətçiliyin ifadə formaları müxtəlifdir. Bu, sadə bir “təşəkkür”dən tutmuş, hədiyyə vermək, xidmət göstərmək, əvəzində kömək etmək kimi konkret hərəkətlərə qədər genişlənə bilər. Minnətçiliyin ifadə olunmaması da bəzən təhqiredici ola bilər. Misal üçün:
“Onun göstərdiyi köməyə görə dərin minnətçilik hissi duyuram.” (bu cümlədə minnətçilik hissi açıq şəkildə ifadə olunur)
“Sən mənə belə böyük xeyir gördün, necə minnətçiliyimi ödəyə bilərəm?” (bu cümlədə minnətçilik hissi və bunun necə qarşılığını vermək istəyi əks olunur)
“Köməyinə görə çox minnətdaram, amma minnətçiliyin çox ağır başıma düşməsini istəmirəm.” (bu cümlədə minnətçilik hissi ifadə olunsa da, bunun ağır bir yük kimi qəbul edilməməsi istənilir)
Qeyd etmək lazımdır ki, “vasitəçilik” sözü “minnətçilik” sözü ilə sinonim deyildir. Vasitəçilik, iki tərəf arasında anlaşma təmin etmək, mübahisələri həll etmək kimi fəaliyyətləri əhatə edir.