Nəsihət: (ərəb. نَصِيحَة - nəsihə) Nəsihət, əsasən yaxşı niyyətlə, insanın davranışlarını, düşüncələrini, həyat tərzini düzəltmək, onu yaxşıya yönəltmək məqsədilə verilən tövsiyə, məsləhət, öyüd-nəsihət deməkdir. Bu, sadəcə məlumat verməkdən daha çox, müəyyən bir davranışın düzgünlüyünü və ya səhvliyini vurğulayaraq, dinləyənin öz hərəkətlərini dəyişdirməsinə təkan verən bir ünsiyyət formasıdır. Nəsihət həm yazılı, həm də şifahi formada ola bilər. Onun məqsədi tərbiyə etmək, uyarış vermək, doğru yolu göstərməkdir. Nəsihətin təsiri, nəsihət verən şəxsin hörməti, nüfuzdan, sözünün etibarlılığından və nəsihətin verilmə üsulundan asılıdır.
Nəsihət, həmçinin özündə mərhəmət, qayğı, sevgi və müsbət niyyət daşıyır. Mənfi məqsədlərlə verilən tövsiyələr nəsihət kimi qəbul edilmir. Nəsihət həmişə alıcıya fayda verməyə yönəlib və onun şəxsi inkişafına töhfə verməyi hədəfləyir. Bir çox hallarda nəsihət, təcrübəli bir şəxsin gənc və ya təcrübəsiz bir şəxsə verdiyi tövsiyələr şəklində olur. Lakin nəsihət hər hansı yaş və təcrübə fərqindən asılı olmayaraq hər kəsə verilə bilər.
Nəsihətin mənasının müxtəlif kontekstlərdə nümunələri:
"Atamın nəsihəti həmişə yadımda qalıb." (Burada nəsihət, ata tərəfindən verilmiş və öyrədici bir məsləhəti bildirir.)
"Müəllimin nəsihətləri bizə çox fayda verdi." (Bu cümlədə nəsihət, müəllimin şagirdlərə verdiyi tərbiyəvi tövsiyələrdir.)
"Qədim ədəbiyyatda çoxlu qiymətli nəsihətlər vardır." (Burada nəsihət, ədəbi əsərlərdəki öyrədici məlumat və tövsiyələrə işarə edir.)
"Onun verdiyi nəsihət mənim həyatımı dəyişdi." (Bu ifadə nəsihətin dərin təsirini və həyati əhəmiyyətini vurğulayır.)
Beləliklə, nəsihət, sadəcə məsləhət deyil, həm də yaxşı niyyət, qayğı və tərbiyə məqsədi daşıyan bir ünsiyyət formasıdır.