Nəsihət (ər. نَصِيحَة - nasiḥa) sözü ərəb mənşəli olub, əsl mənası “xoş məsləhət”, “yaxşı tövsiyə”, “xeyirxah öyüd-nəsihət” deməkdir. Lüğətlərdə sadəcə “öyüd, yol göstərici sözlər” kimi izah edilməsi, sözün zəngin məna çalarlarını tam əks etdirmir. Nəsihət, sadəcə olaraq yol göstərməkdən daha çox, müəyyən bir hədəfə çatmaq üçün, həm mənəvi, həm də praktik olaraq verilən xeyirxah və səmimi tövsiyədir. Bu tövsiyə, dinləyicinin xeyir-duası, rifahı, gələcək uğuru və sağlam inkişafı üçün nəzərdə tutulur.
Nəsihət həm konkret, həm də ümumi məsələlərə aid ola bilər. Məsələn, “ata nəsihəti” ifadəsi atadan övladına həyatın müxtəlif sahələrinə aid təcrübə əsaslı, əsasən mənəvi dəyərlərə yönəlmiş tövsiyələri ifadə edir. “Nəsihətə qulaq asmaq” ifadəsi isə verilən öyüd-nəsihətin qəbul olunması, diqqətlə dinlənilməsi və əməl olunması mənasını verir. Bu, sadəcə dinləməkdən daha əhəmiyyətlidir, çünki nəsihətin məqsədi deyilənlərin həyata keçirilməsidir.
“Nəsihət vermək (etmək)” ifadəsi isə birisinin xeyri üçün, onun səhvlərindən qaçınması, daha doğru yolla getməsi üçün məsləhət, tövsiyə və ya öyüd vermək deməkdir. Bu, sadəcə “ağıl vermək”dən fərqli olaraq, həm ağıl, həm də təcrübə əsaslı, qayğıkeş bir yanaşmanı əks etdirir. Nəsihət vermək, həmişə xoş qarşılanmasa da, həqiqətən də xeyirxah niyyətlə edilən bir hərəkətdir. Nəsihət verən şəxs həmsöhbətinin marağını nəzərə almalı və tövsiyələrini müvafiq şəkildə ifadə etməlidir.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, nəsihət, sadəcə məlumat vermək deyil, bir insanın həyatının müsbət istiqamətdə formalaşmasına kömək etmək məqsədi güdən, xeyirxah, səmimi və təcrübəyə əsaslanan tövsiyə və öyüdlər sistemidir.