Nəzirə: (ər. نَظِيرَة - nəzirə) Ədəbiyyatda bir əsərin (əsasən şeirin) forma və məzmunca başqa bir əsərin təqlididir. Nəzirə, əsl əsərlə eyni qəliblə (rübəi, qəzəl, məsnəvi və s.), eyni rədif və qəfiyələrlə yazılır, lakin məzmunu müstəqildir. Nəzirənin yazılma səbəbi, əsas əsərin bədii üstünlüklərini nümayiş etdirmək, müəllifin öz bacarığını göstərmək, əsas əsərin mövzusuna öz münasibətini bildirmək və ya əsərin məzmununu fərqli bir kontekstdə işləmək ola bilər. Bəzən nəzirələr əsl əsərin mövzusuna uyğun olaraq yazılır, bəzən isə tamamilə fərqli bir mövzu əsas götürülür. Lakin forma və ölçü baxımından əsl əsərlə oxşarlıq mütləq şərtidir. Nəzirə ədəbiyyatımızda geniş yayılmış bir formadır və şairlərin öz ustalıqlarını göstərmək üçün istifadə etdikləri ədəbi üsullardan biridir. Təkcə şeirlərə deyil, proza əsərlərinə də bənzətmə yolu ilə nəzirə yazıla bilər, lakin bu daha az yayılmışdır.
Nəzirənin fərqli cümlələrdə işlənməsi:
1. Şair, M. Füzuli'nin məşhur qəzəlinə gözəl bir nəzirə yazmışdır.
2. Bu şeir, əvvəlki əsərin nəzirəsi olub, eyni qəlib və rədiflə yazılmışdır.
3. Əsərin nəzirə xüsusiyyəti onun forma və quruluşunda aydın görünür.
4. Tələbələr klassik ədəbiyyat nümunələrinə nəzirələr yazmaq tapşırığı almışdılar.
5. Onun yazdığı şeir, mənə daha çox bir bənzətmə, yəni nəzirə kimi görünür.