Oxunaqlı sifəti, əsasən ədəbiyyat əsərlərinə, mətnlərə və ya digər oxunacaq materiallara aid edilir və "həvəslə oxunan, maraqlı, cəlbedici" mənasını verir. Bu, sadəcə maraqlı olmasını deyil, həm də oxuma prosesinin asan, rahat və zövqlü olmasını ifadə edir. Oxunaqlılıq, mətnin dilinin aydınlığı, üslubunun sadəliyi, süjetin maraqlılığı, kompozisiyanın məntiqli quruluşu və s. kimi amillərdən asılıdır. Mətndəki fikirlərin aydınlığı, cümlələrin quruluşunun sadəliyi və ümumiyyətlə, mətnin oxucuya rahatlıqla çatdırılmasına təsir edən bütün elementlər oxunaqlılığa təsir edir.
Oxunaqlılığın əksini təşkil edən sifət "oxunmaz"dır. Oxunmaz bir mətn, ya dilinin çətinliyi, ya da məntiqi quruluşunun pozğunluğu səbəbindən oxucunun başa düşməsini çətinləşdirir, marağını itirir və həvəsssiz oxunur. Belə mətnlər ümumiyyətlə, çoxlu terminologiyaya, mürəkkəb cümlə quruluşlarına və ya qarışıq bir süjet xəttinə malik olur.
Misal olaraq verilən “Oxunaqlı kitab” ifadəsi, kitabın maraqlı, cəlbedici və asan oxunan olduğunu vurğulayır. "Məncə “Ana abidəsi” gərək faydalı, oxunaqlı bir roman olsun" cümləsində isə, müəllif "Ana abidəsi" romanının həm faydalı, həm də maraqlı, asan başa düşülən və oxunmağa həvəs oyadan bir əsər olmasını arzulayır. "Faydalı" sözü ilə birlikdə işlənməsi oxunaqlılığın təkcə əyləncəli deyil, həm də məlumatlı və düşüncəyə təkan verici olması ehtimalını artırır.
Oxunaqlılıq, həm də əsərin məqsəd auditoriyasına uyğunlaşdırılması ilə əlaqədardır. Uşaqlar üçün yazılan bir kitabın oxunaqlılığı, mütəxəssislər üçün yazılan bir məqalənin oxunaqlılığından fərqlənir. Hər iki halda, əsərin öz məqsəd auditoriyasına aydın, maraqlı və başa düşülən olması vacibdir. Beləliklə, oxunaqlılıq, mətnin dilinin və üslubunun, məzmununun və quruluşunun optimal birləşməsi nəticəsində əldə edilir.