Olub-keçmiş (sifət) - Bu söz, tarixən baş vermiş, artıq sona çatmış hadisələrə, vəziyyətlərə və ya proseslərə aiddir. "Olmuş", "olub-bitmiş", "baş vermiş", "keçmiş" mənalarının sinonimi kimi istifadə olunur. Sözün əsasını təşkil edən "ol- (olmaq)" felinin keçmiş zaman forması ilə "keçmiş" sözünün birləşməsindən əmələ gəlir, bu da onun mənasını daha da gücləndirir və hadisənin zaman baxımından uzaqlığını vurğulayır. Həmçinin, "olub-keçmiş" sözü hadisənin yalnız zamanca uzaqlığını deyil, həm də onun artıq sona çatdığını və dəyişməzliyini ifadə edir.
"Olub-keçmiş əhvalat" ifadəsi artıq baş vermiş və sona çatmış bir hadisəni, həyatın bir hissəsini bildirir. Bu ifadədəki "əhvalat" sözü hadisənin təfərrüatlarını, bəzi detalları və ya hadisənin xarakterini əlavə edir. Mətndə verilən nümunədəki "[Gülnaz] olub-keçmiş hadisələri xatırlamamaq üçün başqa şey haqqında fikirləşirdi" cümləsi, Gülnazın keçmişdə baş vermiş, onu narahat edən və ya kədərə salan hadisələri unutmaq istəməsini göstərir. Burada "olub-keçmiş" sözü, hadisələrin zamanca uzaqlığını və onların artıq baş verib bitdiyini vurğulayır.
Sözün işlənmə dairəsi genişdir. Məsələn: "Olub-keçmiş günlərin xatirəsi", "Olub-keçmiş dövrün əlamətləri", "Olub-keçmiş münaqişələr", "Olub-keçmiş təcrübələr" kimi ifadələr də işlənə bilər. Bu ifadələrdə "olub-keçmiş" sözü müxtəlif kontekstlərdə hadisələrin baş verdiyi zamanı və onların artıq tarixə çevrildiyini ifadə edir.