Otlama (f. i.s.): "Otlamaq" felindən törəmiş isim. Əsasən iki əsas mənada işlənir:
1. Heyvanların ot yeməsi: Bu, sözün əsas və ən geniş yayılmış mənasıdır. Heyvanların (xüsusilə quzu, qoyun, keçi kimi otla yeyən heyvanların) otları yemək hərəkətidir. Bu mənada "otlama" sözü həm prosesi, həm də nəticəni ifadə edə bilər. Məsələn:
- Qoyun sürüsü yaylaqda otlamağa başladı. (Proses)
- Bu ərazinin otlaması çox zəifdir. (Nəticə - otların azlığı)
- Qış üçün heyvanlar üçün kifayət qədər otlama sahəsi ayrılmışdı. (Sahənin otlama üçün yararlılığı)
2. Şənlik, oynaq hərəkətlər: Bu məna, verilən nümunədə olduğu kimi, daha çox poetik və ya obrazlı ifadədə işlənir. Quzuların şən, oynaq hərəkətləri "otlama" kimi təsvir edilir. Bu, həm quzuların hərəkətlərinin ot yemə hərəkətinə bənzədilməsi, həm də quzuların şənliyinə istinad edən bir metaforadır. Nümunədəki "Gülşada ləzzət verirdi" ifadəsi, bu obrazlı istifadəni daha da vurğulayır. Belə ki, "otlama" həm təbii prosesi, həm də təbiətin gözəlliyi ilə birləşən bir səmimi şənliyi ifadə edir.
Etimologiya: Söz "otlamaq" felindən törəmişdir. "Ot" sözü ilə "lamaq" (yemək) felinin birləşməsindən əmələ gəlmişdir. "Otlamaq" feli isə türk dillərinin ümumi leksikasına aiddir.
Sinonimlər: Birinci mənada (heyvanların ot yeməsi): çəmənlikdə yemək, ot yığmaq (məcazi mənada), ot otlamaq. İkinci mənada (oynaq hərəkətlər) : oynamaq, şənlik etmək, əylənmək (bənzətmə əsasında).