Oturuşmuş sözü Azərbaycan dilində "yaşlı", "ahıl", "qartımış" mənalarında işlənən sifət və isim kimi istifadə olunan bir sözdür. Lüğətlərdəki sadə izahından daha geniş şəkildə izah etmək istəsək, "oturuşmuş" sözünün əsas mənası fiziki yaşlılıqdan daha çox, həyat təcrübəsinin, müdrikliyin və təmkinli davranışın ifadəsidir. Yəni, sadəcə olaraq yaşının çox olmasını deyil, həmçinin uzun illər ərzində qazanılmış həyat hikmətinə, sakit və düşünülmüş hərəkətlərə, həyatın çətinliklərinə dözümlülüyə və müəyyən bir mövqeyə malik olmasına işarə edir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "oturuşmaq" felindən törəmişdir. "Oturmaq" felinin məcazlı mənada istifadəsi ilə əlaqədardır. "Oturmuş" insan həyatın tərpənməz, möhkəm dayağı kimi təsəvvür edilir. Uzun illər ərzində həyatın təlatümlərini yaşayıb, öz yerini tapmış, müəyyən mövqedə qərarlaşmış bir şəxs kimi təsvir olunur. Bu səbəbdən də, "oturuşmuş" sözü sadə yaşlılıq ifadəsindən daha çox, dərin mənalı, ağıllı, həyat təcrübəsi olan bir şəxsiyyəti xarakterizə edir.
Cümlə içərisində istifadəsinə nümunələr:
- Oturuşmuş bir alim olaraq, o, problemlərə fərqli yanaşırdı.
- Oturuşmuş həkimin təcrübəsi xəstələrin sağalmasında böyük rol oynadı.
- Kəndin oturuşmuş sakinləri yeni dəyişikliklərə ehtiyatla yanaşırdılar.
- O, oturuşmuş bir ailənin başçısı idi.
- Onun oturuşmuş üslubu dinləyicilərdə hörmət oyadırdı.
Göründüyü kimi, "oturuşmuş" sözü müxtəlif kontekstlərdə, həm fiziki yaş, həm də sosial mövqe, təcrübə və davranış baxımından istifadə oluna bilir. Ancaq əsasən, yaşlılıqdan daha çox, səmimiyyət, müdriklik, təmkinlilik və həyata olan münasibətin əksini əks etdirir.