Oymaçılıq (is. m.) - Oyma sənəti ilə məşğul olmaq, oyma əsərləri yaratmaq fəaliyyətidir. Bu, əl əməyi ilə müxtəlif materiallarda (ağac, daş, sümük, metal, gil və s.) nəfis naxışlar, fiqurlar və ya şəkillər yaratmaq bacarığı tələb edən bir sənət növüdür. Oymaçılıq müxtəlif texnikaları, alətləri və materialları əhatə edir, həmçinin hər bir sənətkarın özünəməxsus üslubunu, bədii düşüncəsini və ustalığını ortaya qoyur.
Oymaçılıq sənətinin tarixi qədim zamanlara gedib çıxır və müxtəlif mədəniyyətlərdə özünəməxsus inkişaf yolu keçmişdir. Qədim dövrlərdə oyma əsərləri əsasən dini, ritual və ya məişət əşyaları kimi istifadə olunurdu. Sonralar oymaçılıq sənəti incəsənətin bir qolu kimi formalaşmış və dekorativ-tətbiqi sənətin mühüm tərkib hissəsinə çevrilmişdir. Müasir dövrdə isə oymaçılıq sənəti özünün bədii ifadə imkanlarını genişləndirərək, müxtəlif yaradıcı təcrübələrdə və müasir dizaynda öz tətbiqini tapmışdır.
Oymaçılıq termini “oyma” sözündən törəmişdir. “Oyma” sözünün özü də fərqli mənalarda işlənə bilər: birincisi, nəyisə kəsməklə, çıxarmaqla yaratmaq; ikincisi isə, oyulmuş əsər özü. Beləliklə, “oymaçılıq” termini həm oyma prosesini, həm də bu prosesin nəticəsini – yəni oyma əsərlərinin yaradılmasını əhatə edir.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
- O, uzun illər boyu oymaçılıqla məşğul olub və gözəl əsərlər yaradıb.
- Oymaçılıq sənətinin inkişafı üçün dövlət tərəfindən dəstək verilir.
- Muzeydə qədim dövrlərə aid gözəl oymaçılıq nümunələri sərgilənir.
- Azərbaycan xalqının zəngin mədəni irsinin tərkib hissəsi kimi, oymaçılıq sənəti özünün unikal üslubuna malikdir.