Paralellik (paralelizm sözünün sinonimi olaraq işlənir) bir-birinə oxşar, bənzər elementlərin, strukturların və ya ideyaların yan-yana, bir-birinə paralel şəkildə yerləşməsi və ya ifadə olunması deməkdir. Bu oxşarlıq strukturda, mənada və ya hər iki halda da ola bilər. Paralellik ədəbiyyatda, dilçilikdə, riyaziyyatda və digər sahələrdə fərqli kontekstlərdə müşahidə olunur.
Ədəbiyyatda paralellik, cümlənin, bəndin və ya daha böyük ədəbi vahidin strukturlarının və ya mənalarının quruluşca oxşarlığı, bənzərliyi deməkdir. Bu, ritm və ahəng yaratmaq, vurğu yaratmaq, müqayisə və ziddiyyətləri göstərmək, fikri daha effektli şəkildə çatdırmaq üçün istifadə olunur. Misal olaraq, "Gəldim, gördüm, qazandım" (latınca: "Veni, vidi, vici") ifadəsi paralellik nümunəsidir. Hər üç feilin eyni quruluşa və eyni qrammatik vaxt formasına malik olması fikrin daha qüvvətli və yadda qalan olmasını təmin edir. Paralellik həmçinin anafor (eyni söz və ya söz birləşməsi ilə cümlələrin başlanması), epifor (eyni söz və ya söz birləşməsi ilə cümlələrin bitməsi) və ya simmetriya şəklində özünü göstərə bilər.
Dilçilikdə paralellik, cümlə quruluşlarında, söz sıralanmasında və ya sintaksisdəki oxşarlıqlara aiddir. Məsələn, "O maşın sürdü, o ev tikdi, o bağ saldı" cümlələrində paralellik müşahidə olunur. Hər üç cümlə eyni quruluşa malikdir və eyni mövzu ilə bağlı üç fərqli fəaliyyəti təsvir edir. Paralellik dilin aydınlığını və effektivliyini artırır.
Riyaziyyatda paralellik, iki və ya daha çox düz xəttin bir-birinə kəsişməməsi, həmişə eyni məsafədə qalması mənasını verir. Bu, həndəsənin əsas anlayışlarından biridir.
Ümumi olaraq, paralellik, fərqli sahələrdə müxtəlif tətbiqlərə malik olsa da, əsas mənası elementlərin struktur və ya məna baxımından oxşarlığının və yan-yana yerləşməsinin vurğulanmasıdır. Bu oxşarlıq əsərin daha estetik, daha yadda qalan və daha təsirli olmasına kömək edir.