Pərəstişkar sözü fars dilindən gəlmişdir. Pərəstiş (پَرستش) kökündən əmələ gəlmişdir və "hörmət, ehtiram, ibadət, tapınma" mənalarını ehtiva edir. -kar isə fəal iştirakçını bildirən bir şəkilçi olub, sözün mənasını "pərəstiş edən şəxs" kimi təyin edir. Beləliklə, pərəstişkar sözü sadəcə ibadət edən deyil, həm də müəyyən bir şəxsə, ideyaya, obyektə, sənət əsərinə və s. dərin ehtiram, sevgi və heyranlıq duyan şəxsi ifadə edir.
Lüğətlərdə verilən "pərəstiş edən, tapınan, sitayiş edən; ibadət edən" tərifi pərəstişkar sözünün geniş mənasının yalnız bir hissəsini əhatə edir. Çünki pərəstişkarlıq dərin bir emosional bağlılığı, həvəsli marağı, sədaqəti və hətta idealizasiyanı özündə birləşdirə bilər. Məsələn, bir müğənninin pərəstişkarı onun bütün mahnılarını dinləyir, konsertlərinə gedir, həyatını izləyir və onun haqqında hər şeyi öyrənməyə çalışır. Bu sadəcə ibadət deyil, həm də dərin bir emosional bağlılıqdır.
"Pərəstişkar olmaq" ifadəsi isə bu əlaqənin gücünü və intensivliyini vurğulayır. Bu, sadəcə sevmək deyil, dərin məftunluq, hətta vurmaq və heyranlıq mənasını da verir. Məsələn: "O, böyük rəssamın pərəstişkarı idi və onun əsərlərinə saatlarla baxırdı". Bu cümlədə "pərəstişkar olmaq" dərin bir estetik heyranlığı ifadə edir.
Müxtəlif kontekstlərdə pərəstişkar sözünün mənası dəyişə bilsə də, əsasında həmişə dərin bir ehtiram, sevgi və heyranlıq durur. Din kontekstində pərəstişkar Tanrıya ibadət edən kəsdir. Sənət kontekstində isə pərəstişkar müəyyən bir sənətçinin, əsərin və ya sənət növünün həvəsli sevgili, davamçısıdır. Siyasi kontekstində isə bir siyasi liderin pərəstişkarı onun fikirlərini və ideologiyalarını dəstəkləyən və ona sədaqətli insandır.