Pərt-pərt sözü Azərbaycan dilində zərf kimi işlənir və əsasən "çox narahat, qorxu içində, yerində dura bilməyən, əsəbi, həyəcanlı" mənalarını ifadə edir. Sözün təkrarı (pərt-pərt) həmin hisslərin şiddətini və davamlılığını vurğulayır. Yəni, sadəcə "pərt" deyil, "çox pərt", "həddindən artıq narahat" kimi bir məna verir.
Etimoloji baxımdan "pərt" sözünün kökü dəqiq müəyyən olunmasa da, Türk dillərindəki "pərt" və ya oxşar köklərdən törəmiş ola bilər. Bu köklər ümumiyyətlə "qorxu, narahatlıq, qeyri-sabitlik" kimi mənaları ehtiva edir. "Pərt" sözünün "pərən-pərən" ("çox pərən-pərən düşdü" kimi ifadələrdə olduğu kimi) ilə də əlaqəsi ola bilər, "pərən" də narahatlığı, həyəcanı ifadə edir.
Misal cümlələr:
- O, imtahandan sonra pərt-pərt idi.
- Qəfil səsdən pərt-pərt oldu.
- Pərt-pərt gözləri ilə ətrafına baxdı.
- Xəbəri eşidən kimi pərt-pərt yerindən qalxdı.
- Uşaqlar qaranlıqdan pərt-pərt yatırdılar.
Verilən nümunədə ("Mirzə Əliməmməd isə pərt-pərt qapıya baxaraq doğma qardaşının buraya gəlməsindən heç də razı qalmadı") "pərt-pərt" Mirzə Əliməmmədin qardaşının gəlişindən narahatlığını, ehtimal ki, mənfi bir reaksiya gözlədiyini və qeyri-müəyyənlikdən doğan həyəcanını ifadə edir. Burada "pərt-pərt" yalnız həyəcanı deyil, eyni zamanda bir qədər də dərin bir narahatlığı ifadə edir.