Pıçapıç sözü Azərbaycan dilində qəfləti, gözlənilməzliyi ifadə edən bir ifadədir. Lüğətlərdə "pıç-pıç" kimi verilən təkrarlanan formadan törəmədir. Əslində, "pıç-pıç" özü də alçaq səslə danışmağı, gizli danışığı bildirir. Amma "pıçapıç", bu gizli danışıqdan doğan narahatlıq, qorxu və ya qəfil yayılan bir xəbərin yaratdığı qarışıqlığı daha güclü ifadə edir. "Pıç-pıç" əsasən səs ilə bağlı ikən, "pıçapıç" daha çox onun yaratdığı atmosferi, yayılan qeyri-müəyyənliyi vurğulayır. Sözün əsasında səssiz, gizli şəkildə yayılan məlumatın və ya bir hadisənin yaratdığı qorxu və təlaş var.
Məsələn, "Şəhərdə bir pıçapıç düşdü ki, day Allah göstərməsin" cümləsində "pıçapıç" sözü şəhəri bürümüş qorxu və narahatlıq hissini təsvir edir. Bu qorxu və narahatlıq, qəfil yayılan, təsdiqini tapmayan, amma qorxu yaradan bir xəbər və ya hadisənin nəticəsidir. Sözün istifadəsi burada "səssiz qorxu", "gizli narahatlıq" kimi mənaları da ehtiva edir. Hətta dəhşətli bir hadisənin gəldiyini bildirən bir əlamət kimi də anlaşılmaq mümkündür.
"Pıçapıç" sözünün fonetik quruluşu da mənasına uyğundur. Təkrarlanan "pıç" hecalarının yumşaq və sürətli tələffüzü, gizli danışıqda olan sürət və qorxu hissini əks etdirir. Bu səbəbdən, sözün təkrarlanan formasının emosional təsir gücü daha yüksəkdir. "Pıçapıç" sözü, adi "pıç-pıç" dan fərqli olaraq, daha çox ədəbi üslubda, xüsusilə də folklor əsərlərində, hekayələr və romanlarda istifadə olunur və əsərlərə daha canlı bir fon yaradır.
Qısaca, "pıçapıç" sözü "pıç-pıç"dan daha geniş, daha obrazlı və daha emosional yüklü bir söz olaraq, qəfil yayılan, qorxu və narahatlıq yaradan bir vəziyyəti təsvir edir. Bu söz həm də gizlilik və qeyri-müəyyənlik hissini ifadə edir.