Pıspısa (is. zool.) – Peyinliklərdə, rütubətli yerlərdə yaşayan, qabığı bərk, adətən qara rəngdə olan bir növ böcək. Termin əsasən Azərbaycan dilindəki regional dialektlərdə işlədilir və konkret olaraq hansı böcək növünə aid olduğu tam dəqiqləşdirilməmişdir. Lakin morfoloji təsvirə əsasən, bəzi qaraqanadlı (Coleoptera) dəstəsinə daxil olan böcəklərə, xüsusən də rütubətli mühitlərdə yaşamağa uyğunlaşmış növlərə aid edilə bilər. Məsələn, peyinlə qidalanan və ya rütubətli yerlərdə sığınacaq quran bəzi qara göbələk böcəkləri (Tenebrionidae fəsiləsi) və ya digər qaraqanadlılar pıspısa adlandırıla bilər. Dəqiq taksonomik təyinat üçün əlavə entomoloji araşdırmalar tələb olunur.
Sözün etimologiyası tam aydın deyildir, lakin türk dillərindəki "pıspısa" səslənməsinin onomatopoeik (səs təqlidi) mənşəli olması ehtimal olunur. Yəni, böcəyin hərəkəti və ya səsi ilə əlaqəli bir səs təqlidindən əmələ gəlmiş ola bilər. Bu cür sözlər dilə həmişə dəqiq bir məna ilə daxil olmur, daha çox konkret bir böcəyi deyil, ümumi xüsusiyyətləri (qara rəng, rütubətli yerlərdə yaşamaq, kiçik ölçü) ilə fərqlənən bir qrup böcəyi ifadə edir.
Ədəbiyyatda istifadəsi: Nümunə olaraq verilən misal ("…Saraydan enərkən çıxdı qarşıma; Pıspısa, süsəli, ya cırcırama") sözün poetik mənada da işlədildiyini göstərir. Burada "pıspısa" kiçik, görünməz, lakin varlığı ilə diqqəti çəkən bir şeyin metaforik təsviri kimi işlənmişdir. Sözün "süsəli" və "cırcırama" kimi sözlərlə yanaşı işlənməsi onun müəyyən bir estetik təsir yaratmaq üçün istifadə olunduğunu göstərir. Bu kontekstdə "pıspısa" dəqiq entomoloji mənasından çox, poetik bir obraz kimi qəbul edilməlidir.