Pinəçilik sözü Azərbaycan dilində bir sənət, peşə və ya fəaliyyət növünü ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "pinəçinin işi, sənəti, peşəsi" kimi qısa bir şəkildə izah olunsa da, daha geniş və dəqiq bir şəkildə izah etmək mümkündür. Pinəçilik, əsasən ipək, yun və ya pambıq kimi liflərdən istifadə edərək, müxtəlif toxuma üsullarından yararlanaraq, əsasən ayaqqabı və ya başqa əşyalar üçün pinə (altlıq) hazırlamaq sənətidir.
Pinəçilik, özündə həm incəsənət, həm də sənətkarlıq elementlərini birləşdirir. Pinənin hazırlanma texnikası, istifadə olunan materialların növü və keyfiyyəti, habelə pinənin nəzərdə tutulduğu məqsəd (məsələn, ayaqqabı üçün, bəzək əşyaları üçün və s.) pinəçiliyin müxtəlif növlərinin və üslublarının mövcudluğunu şərtləndirir. Bu səbəbdən, bir pinəçinin bacarığı və təcrübəsi, hazırladığı pinələrin keyfiyyətini və estetik dəyərini müəyyən edir.
Tarixən Azərbaycanın müxtəlif bölgələrində geniş yayılmış olan pinəçilik sənəti, bu gün də bəzi yerlərdə yaşayır və davam edir. Ancaq sənaye inkişafı ilə bağlı olaraq, əl ilə pinə hazırlamaq daha az yayılmışdır. Belə ki, fabriklərdə kütləvi şəkildə istehsal olunan ayaqqabıların altlıqları, əl ilə hazırlanmış pinələrin yerini tutmuşdur. Bununla belə, pinəçilik sənətinin tarixi və mədəni əhəmiyyətini qoruyub saxlamaq üçün müxtəlif tədbirlər həyata keçirilir və bu sənətə maraq yenidən artmaqdadır.
Misal olaraq, verilən cümlədə "Bu altı nəfər müsəlmanın biri usta Cəfər Hacı İman oğludur. Bunun sənəti pinəçilikdir" ifadəsində pinəçiliyin bir peşə, bir sənətkarlıq sahəsi kimi təqdim olunması aydın görünür. Bu cümlədə "pinəçilik" sözü, usta Cəfərin peşəsini, fəaliyyət sahəsini və ixtisasını ifadə edir. Başqa bir nümunədə, "Babamın əl işi pinələrini hələ də saxlayırıq. Onun pinəçilik sənətinə olan sevgilisi hər pinədə özünü göstərirdi" cümləsində isə pinəçilik həm peşə, həm də sənətkarın əl işinə olan məhəbbətinin ifadəsidir.
Qısacası, pinəçilik yalnız bir peşə deyil, həm də əl işinin, incəsənətin və tarixi bir sənətkarlıq ənənəsinin təcəssümüdür.