Pisləşmə (pisləşmək felindən törəmə isim): Bir şeyi, hadisəni, vəziyyəti və ya şəxsi mənfi, qınama ilə qarşılamaq, rədd etmək, xoşlanmamaq, qeyri-qənaətbəxş hesab etmək, rəy bildirmək və ya bu mənfi qiymətləndirmənin özünü bildirən hərəkət və ya ifadədir. "Pisləşmə" sözü, subyektiv bir qiymətləndirməni əks etdirir və bu qiymətləndirmənin əsası obyektiv faktlarla yanaşı, şəxsin mənəvi-əxlaqi prinsipləri, təcrübəsi və baxışları ilə də bağlı ola bilər. Mənfi bir qərarı, rəyi və ya mövqeyi ifadə edə bilər.
Pisləşmə, sadəcə olaraq bir şeyə mənfi reaksiya vermək deyil, eyni zamanda bunun səbəblərini, əsaslandırılmasını da özündə ehtiva edə bilər. Məsələn, "filan əsərin pisləşməsi onun zəif süjet quruluşundan irəli gəlir" cümləsində pisləşmənin əsası, əsərin qüsuru ilə əlaqələndirilir. Digər tərəfdən, "onun hərəkətinin pisləşməsinə səbəb onun əxlaqsızlığı idi" cümləsində isə pisləşmənin əsasında hərəkətin mənfi etik tərəfi dayanır. Beləliklə, pisləşmənin səbəbləri və əsaslandırılması müxtəlif ola bilər.
Pisləşmənin ifadə formaları da müxtəlifdir: açıq tənqid, gizli narazılıq, etiraz, qınama, rədd etmə, tənqidi yazı, şifahi mübahisə və s. Pisləşmənin intensivliyi də dəyişkən ola bilər: yüngül narazılıqdan tutmuş, kəskin qınamaya qədər. Sözün əsas mənası, hər hansı bir hadisəyə, vəziyyətə və ya hərəkətə mənfi münasibəti ifadə etməkdir.
Etimaloji baxımdan "pisləşmə" sözü "pis" və "-ləşmə" morfemlərindən əmələ gəlmişdir. "Pis" sözü köhnə türk dillərindən qalmadır və "yaxşı olmayan" mənasını verir. "-ləşmə" isə isim törətmə əfiki olub, bir prosesi və ya halı ifadə edir. Beləliklə, "pisləşmə" sözü "pis" halının əmələ gəlməsi və ya davam etməsi prosesini və ya nəticəsini bildirir.