Polifonik sifəti, yunanca "poly" (çox) və "phonē" (səs) sözlərindən əmələ gəlmiş "polifoniya" sözündən törəmədir. Lüğətlərdə sadəcə "çoxsəsli" kimi tərcümə olunsa da, mənası daha geniş və dəqiq şəkildə izah edilməlidir. Çünki "çoxsəsli" ifadəsi, sadəcə bir-birinin üstünə səslənən səsləri ifadə edə bilər, halbuki polifoniya daha mürəkkəb bir musiqi quruluşunu bildirir.
Polifoniya, eyni zamanda, bir neçə müstəqil melodik səsin bir-biri ilə ahəngdar şəkildə birləşməsini, qarşılıqlı təsirini və öz aralarında dialoqunu ifadə edir. Bu səslər, öz müstəqil xarakterlərini qoruyarkən, ümumi bir musiqi toxuması yaradırlar. Sadəcə səslərin üst-üstə düşməsindən fərqli olaraq, polifonik musiqidə hər səsin öz melodik xətti, ritmi və harmonik funksiyası vardır. Hər bir səs digərləri ilə qarşılıqlı əlaqədədir və onların birgə səslənməsi ümumi bir bədii təsir yaradır.
Beləliklə, "polifonik" sifəti ilə ifadə olunan musiqi əsərləri, bir neçə müstəqil səsin qarşılıqlı əlaqəsi, melodik və harmonik inkişafı əsasında qurulur. Bunlar kontrapunkt, kanon, füg və s. kimi polifonik formalarda özünü göstərir. Polifonik musiqi, monofonik (tək səsli) musiqidən fərqli olaraq, daha zəngin, daha mürəkkəb və daha ifadəli bir musiqi dili təqdim edir.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
- Bu əsər polifonik strukturu ilə seçilir.
- Barokko dövrü polifonik musiqinin çiçəklənmə dövrü sayılır.
- Kompozitor əsərinə polifonik bir toxuma bəxş edib.
- Onun musiqisi çoxsəsli, yəni polifonikdir.