Rəncbərlik (ərəb. rəncb + -lik) sözü əsasən kənd təsərrüfatı ilə bağlı əmək fəaliyyətini, daha geniş mənada isə əmək sərf edilən hər hansı bir fəaliyyəti ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "rəncbərin işi, peşəsi; əkinçilik, taxılçılıq" kimi izah olunsa da, mənanın daha geniş və dəqiq təsviri üçün aşağıdakı nüansları nəzərə almaq lazımdır:
Birincisi, "rəncbərlik" sözü sadəcə əkinçilik və ya taxılçılıqla məhdudlaşmır. Rəncbər əməyinin məhsuldarlığa yönəlmiş bütün növlərini əhatə edir. Buraya maldarlıq, bağçılıq, üzümçülük, tütünçülük və digər kənd təsərrüfatı sahələri daxildir. Hətta balıqçılıq, ovçuluq kimi fəaliyyətlər də müəyyən kontekstlərə görə "rəncbərlik" anlayışına uyğun gələ bilər.
İkincisi, "rəncbərlik" sözü konkret bir peşə və ya fəaliyyət növündən daha çox əməyin özünə, əmək sərf etmə prosesinə yönəlir. Yəni, rəncbərlik, ağır əmək, zəhmət, səy tələb edən hər hansı bir fəaliyyəti ifadə edə bilər. Məsələn, "O, kitab yazmaqda böyük rəncbərlik çəkdi" cümləsində rəncbərlik, fiziki əməkdən daha çox intellektual səy və zəhməti bildirir.
Üçüncüsü, "rəncbərlik" sözünün mənası tarixi kontekstdən asılı olaraq da dəyişə bilər. Tarixi mənbələrdə "rəncbərlik" çox vaxt kəndlilərin ağır həyat şəraitini, torpaq əkməkdən, mal-qara baxmaqdan və digər ağır işlərdən ibarət çətin həyat tərzini ifadə etmək üçün işlədilir. Bu mənada, rəncbərlik sadəcə bir fəaliyyət deyil, həm də bir həyat tərzi, bir sosial statusu bildirir.
Beləliklə, "rəncbərlik" sözü sadəcə "rəncbərin işi" kimi deyil, əməyin, zəhmətin, ağır işin, kənd təsərrüfatı fəaliyyətinin və hətta məcburiyyətə əsaslanan əmək prosesinin ümumi ifadəsi kimi daha geniş və dəqiq şəkildə izah edilməlidir.