Rozmarin (Rosmarinus officinalis) latınca mənşəli bir sözdür və "dəniz şehəsi" mənasını verir. "Ros" latınca "cıy-cıy" və ya "şeh" mənasını verirken, "marinus" isə "dəniz" deməkdir. Bu adın bitkinin dəniz sahillərində bitib yetişməsinə istinad etdiyi düşünülür. Bitki həmişəyaşıl, oduncaqlaşmış, ətirli yarpaqları və kiçik, açıq mavi və ya bənövşəyi çiçəkləri ilə səciyyələnir. Dodaqçiçəklilər (Lamiaceae) fəsiləsinə aiddir.
Rozmarin əsasən Aralıq dənizi bölgəsinə məxsusdur, lakin dünyanın mülayim iqlimli ərazilərində geniş yayılmışdır. Yarpaqları və çiçəklərindən ətirli yağ hasil edilir ki, bu yağ geniş tibbi və kosmetik məqsədlər üçün istifadə olunur. Rozmarin yağı antimikrob, antioksidant və iltihab əleyhinə xüsusiyyətlərə malikdir. Bundan əlavə, rozmarin xalq təbabətində də müxtəlif xəstəliklərin müalicəsində istifadə olunur. Məsələn, yaddaşın gücləndirilməsində, saç tökülməsinin qarşısının alınmasında və həzm sisteminin işinin yaxşılaşdırılmasında faydalıdır. Lakin, hər hansı bir tibbi məqsədlə istifadə etməzdən əvvəl həkimə müraciət etmək vacibdir.
Rozmarin kulinariya sahəsində də geniş istifadə olunur. Ət yeməklərinə, souslara, şorbalara, salatlara və çörəklərə ədviyyat kimi əlavə edilir. Xüsusilə, ət yeməklərinin ətirini artırmaq üçün, həmçinin quzu və toyuq ətləri ilə birgə bişirilməsi üstünlük təşkil edir. Rozmarinin xüsusi ətri və dadı yeməklərə unikal bir ləzzət qatır.
Cümlələrdə nümunəvi istifadə:
- Qızartılmış toyuğun üzərinə bir az rozmarin səpdim.
- Rozmarin yağı saçların sağlamlığı üçün çox faydalıdır.
- Bahçəmizdə gözəl bir rozmarin kolu bitir.
- Bu şorbanın tərkibinə rozmarin, reyhan və dəfnə yarpağı daxildir.
- Rozmarinin xoş ətri bütün evi bürümüşdü.