Ruhən (zərf): Bu söz, əsasən “ruh” sözündən törəmiş olub, hər hansı bir hadisənin, prosesin və ya vəziyyətin fiziki deyil, mənəvi, daxili, əqli və ya emosional tərəfini ifadə edir. "Ruhən" zərfi, bir hərəkətin, vəziyyətin və ya hissin maddi deyil, mənəvi tərəfini vurğulayır. Fərqli kontekstlərdə "mənən", "mənəvi cəhətdən", "ruhca" və ya "qəlbdən" ifadələri ilə sinonim kimi işlənə bilər, lakin hər birinin öz incəlikləri var. "Ruhən" daha çox daxili, gizli hisslərə və ya varlığın mahiyyətinə yönəlib.
Məsələn, "Ruhən bağlı olmaq" ifadəsi, iki insan arasında fiziki yaxınlıqdan kənarda, güclü mənəvi və emosional əlaqə olduğunu göstərir. Bu əlaqə, qarşılıqlı anlayış, hörmət, etimad və ya sevgi üzərində qurula bilər. Sadəcə fiziki yaxınlıqdan kənara çıxaraq, əlaqənin daxili, ruhani tərəfini ön plana çıxarır.
"Ruhən doğulan parıltı, rövnəq" ifadəsi isə yaradıcılıq, ilham, həyata olan yeni bir baxış və ya daxili bir güc hissinin ifadəsidir. Bu parıltı və rövnəq zahirən görünməsə də, insanın daxili aləmində, ruhunda mövcud olan və bəzən xarici aləmdə özünü göstərən bir enerjidir. "Zahirdə verir büruzə, mütləq" ifadəsi isə bu daxili vəziyyətin, nə qədər gizli olsa da, sonda hər halda zahiri dünyada öz əksini tapacağını bildirir.
Lüğətin sadəcə "mənən, mənəvi cəhətdən, ruhca" şərhləri "ruhən" sözünün geniş məna dairəsini tam əks etdirmir. Bu şərhlər sinonim ola bilər, lakin "ruhən" sözü daha çox daxili, dərin, əsl mahiyyətə yönəlmiş bir məna daşıyır. Ona görə də, "ruhən" sözünün mənasının izahında, bu incəliklərin qeyd edilməsi vacibdir.