Saxlanma: "Saxlamaq" fellindən törəmiş isimdir. Lüğətlərdə əsasən "bir şeyi müəyyən müddət ərzində qoruyub saxlamaq, ehtiyatda saxlamaq" mənasında izah olunsa da, kontekstə görə mənası genişlənir və nüanslar əldə edir. "Saxlanma" sözü həm fiziki, həm də məcazi mənada işlənə bilər. Fiziki mənada bir şeyin, obyektin, canlı varlığın mühafizə olunması, qorunması, müəyyən bir yerdə saxlanılması deməkdir. Məsələn, "ərzaq saxlanma şəraiti", "kitabların saxlanması", "məhsulun saxlanma müddəti" kimi ifadələrdə bu məna açıq şəkildə görünür. "Qonaqlar şəhərdə, elmlilər evinin eyvanında toyuqcucuq saxlanmasına gülüşdülər" cümləsində isə "saxlanma" sözü daha çox "baxılması", "yetişdirilməsi", "həbs olunması" kimi mənalarda işlənmişdir. Yəni, toyuqcucuqların eyvanda saxlanması onların qorunub saxlanılması deyil, daha çox müvəqqəti olaraq orada qalması, baxılması deməkdir. Bu, kontekstə bağlı olaraq mənanı dəyişdirən bir nüansdır.
Əlavə olaraq, "saxlanma" sözü hüquqi kontekstdə də işlənə bilər. Məsələn, "cinayətkarın saxlanma müddəti", "şəxsin saxlanma qaydaları" kimi ifadələr hüquqi aktlarda, qanunvericilikdə rast gəlinir. Bu mənada "saxlanma" həbs olunma, həbsə alınma mənasında işlənir. Bəzən isə daha məcazi mənada, məsələn, "sənədlərin saxlanılması" kimi ifadələrdə "qorunub saxlanılması", "ehtiyatda saxlanılması" mənalarını ifadə edir. Beləliklə, "saxlanma" sözünün mənası kontekstə, işlənmə yerinə və nitq vəziyyətinə görə dəyişir və əlavə mənalar qazanır.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, türk dillərindəki "saxlamaq" felindən törədiyini görərik. "Saxlamaq" felinin kökü isə qədim türk dillərinə gedib çıxır və "qorumaq", "ehtiyatda saxlamaq", "tutmaq" mənalarını ehtiva edir. Bu kökdən "saxlama", "saxlanma", "saxlanc" kimi bir sıra sözlər əmələ gəlmişdir.