Sandıqça sözü Azərbaycan dilində kiçik ölçülü sandıq deməkdir. Lüğətlərdə verilən "kiçik sandıq" tərifi, həqiqətən də, sözün əsas mənasını əks etdirir, ancaq daha geniş və dəqiq izah üçün kontekstin nəzərə alınması vacibdir. Sandıqça, adi sandıqlardan ölçücə kiçik olan, ümumiyyətlə dəyərli əşyaların, qiymətli zinət əşyalarının, pulun və ya digər xırda əşyaların saxlanması üçün istifadə olunan qutudur. Materialları müxtəlif ola bilər: taxta, metal, qəfəs və s. Forma və ölçüləri də müxtəlif ola bilsə də, həmişə adi sandıqlardan daha kiçik ölçüdə olması ilə fərqlənir.
Sözün etimologiyası barədə dəqiq məlumatımız yoxdur, lakin "sandıq" sözündən törəmiş bir kiçildici şəkilçisi (-ça) ilə əmələ gəlmişdir. "Sandıq" sözünün kökü türk dillərindəki qədim "sandıq" sözündəndir və əşyanın saxlanması üçün istifadə olunan qutu mənasını verir. Beləliklə, "sandıqça" sözü bu kökdən törəyərək "kiçik sandıq" mənasını əldə edir.
Misallar vasitəsilə sözün necə işləndiyini göstərək:
- "Nənəm qızıl üzüklərini köhnə taxta sandıqçaya qoymuşdu."
- "Pul sandıqçasını diqqətlə açıb içərisindəki pulları saydı."
- "Hədiyyə sandıqçası gözəl lentlə bəzədilmişdi."
- "O, qədim gümüş sandıqçasını muzeylə əlaqəli şəxslərə təqdim etdi."
Bu cümlələrdən göründüyü kimi, "sandıqça" sözü əsasən kiçik ölçülü və dəyərli əşyaların saxlanması üçün istifadə olunan qutuları bildirir. Sözün kontekstdən asılı olaraq mənasında incə fərqlər ola bilər, ancaq əsas mənası həmişə "kiçik sandıq" olaraq qalır.