Sap sözü Azərbaycan dilində geniş mənada bitkilərin gövdəsini təşkil edən və onun müxtəlif hissələrini (budaq, yarpaq, çiçək və s.) daşıyan əsas hissəni ifadə edir. Lüğətlərdəki "budaq, yarpaq, çiçək kimi hissələrini daşıyan" ifadəsi sapın əsas funksiyasını qısaca ifadə etsə də, tam mənzərəni verməkdən uzaqdır.
Əslində, sap bitkinin torpaqdan aldığı suyu və mineral maddələri yarpaqlara, çiçəklərə və meyvələrə daşıyan mürəkkəb bir sistemdir. Bu sistem iki əsas hissədən ibarətdir: ksilem (ağac hissəsi) və floem (sələm hissəsi). Ksilem, su və mineral maddələrin kökdən yarpaqlara doğru hərəkətini təmin edir, odunlaşmış toxumalardan ibarətdir və ağacın gövdəsini əmələ gətirir. Floem isə yarpaqlarda fotosintez yolu ilə əmələ gələn şəkər və digər üzvi maddələrin bitkinin digər hissələrinə daşınmasını təmin edir. Beləliklə, sap sadəcə bir daşıyıcı deyil, həm də bitkinin qida və su təchizatının nəzarət mərkəzidir.
Sap sözü müxtəlif kontekstlərdə fərqli mənalarda işlənə bilər. Məsələn, "üzüm sapı", "çiçək sapı" kimi ifadələrdə sap, bitkinin spesifik bir hissəsini, məsələn, üzüm salxımını və ya çiçəyi gövdəyə bağlayan hissəni ifadə edir. Burada sap, gövdənin bir hissəsi olaraq, daha kiçik, daha spesifik bir strukturu göstərir.
Etimoloji baxımdan, "sap" sözünün mənşəyi qədim türk dillərinə gedib çıxır və bitkinin "uzanan", "uzadılmış" hissəsi mənasını verir. Bu məna, sapın yerə doğru uzanan köklərdən və yuxarıya doğru uzanan gövdədən ibarət üç ölçülü sistemini tam əks etdirir. Ona görə də, sadəcə "budaq, yarpaq, çiçək kimi hissələrini daşıyan" tərifi bu mürəkkəb bioloji strukturu tam əhatə etmir.
Qısacası, "sap" sözü bitkinin torpaqdan aldığı qidaları fotosintez prosesi ilə əmələ gələn şəkər və digər üzvi maddələrlə birlikdə bitkinin bütün hissələrinə daşıyan mürəkkəb sistemdir və bitkinin əsas hissələrindən biridir.