Sarvan sözü Azərbaycan dilində əsasən "dəvə sürücüsü", "dəvəçi" mənasında işlənir. Lüğətlərdə sadəcə "sarban"a istinad edilməsi, hər iki sözün sinonim olaraq qəbul edildiyini və köhnə, daha az istifadə olunan "sarban" sözünün "sarvan" ilə əvəz olunduğunu göstərir. Ancaq, semantik cəhətdən incə fərqlər də mövcuddur. "Sarban" daha çox klassik ədəbiyyatda, dəvənin əhəmiyyətinin daha ön planda olduğu kontekstlərdə işlənir və dəvənin saxlanması, yüklənməsi və idarə edilməsi ilə daha sıx bağlıdır. "Sarvan" isə daha geniş mənada, sadəcə dəvəni sürmək və idarə etməklə deyil, həmçinin dəvə karvanının bütün məsuliyyətini öz üzərinə götürən şəxsi ifadə edə bilər. Belə ki, karvanın hərəkəti, istirahəti, təhlükəsizliyi, yükün daşınması, mənzil seçimi və s. sarvanın vəzifəsinə daxildir.
Misal olaraq, verilən şeir parçasında ("Sarvanlar uyqulu, dəvələr yorğun...") "sarvan" sözü, karvanın ümumi vəziyyətini əks etdirən, dəvələr ilə birlikdə yorğunluq və yuxulu halda olan bir şəxsi təsvir edir. Bu, sadəcə bir sürücünün deyil, karvanın məsuliyyət daşıyan rəhbərinin obrazını yaradır. "Sarvan dua oxuyur" ifadəsi də bu məsuliyyəti və karvanın taleyinə qarşı duyulan narahatlığı vurğulayır.
Etimoloji baxımdan "sarvan" və "sarban" sözlərinin Fars dilindən gəldiyi güman edilir. "Sar" (baş, rəhbər) və "ban" (daşıyan, aparan) kəlmələrinin birləşməsi ilə "dəvə karvanının başçısı" mənası əldə edilir. Lakin, Azərbaycan dilində bu sözlər zamanla fonetik dəyişikliklərə məruz qalaraq, müasir variantlarını qəbul etmişdir. "Sarvan" sözü indiki dövrdə daha çox istifadə olunur və daha geniş məna kəsb edir.
Müxtəlif cümlələrdə "sarvan" sözünün işlənməsinə dair nümunələr:
- Təcrübəli sarvan dəvələri çətin keçiddən asanlıqla keçirdi.
- Sarvan karvanı qumlu səhradan etibarlı şəkildə aparırdı.
- Qoca sarvan həyatının çoxunu səhrada keçirmişdi.
- Yeni sarvan dəvələrin idarə edilməsini hələ öyrənməli idi.
Göründüyü kimi, "sarvan" sözü, həm konkret bir peşəni, həm də o peşə ilə bağlı təcrübə, məsuliyyət və bilik səviyyəsini ifadə edə bilər.