Seyrəngah (is. [ər. seyr və fars. …gah]) - Gəzinti, istirahət və mənzərə seyr etmək üçün yararlı, təbiəti gözəl, səfalı yer. Bu termin ərəb dilindən "seyr" (səyahət, gəzinti, mənzərə seyr etmə) və Fars dilindən "-gah" (yer, məkan) şəkilçisinin birləşməsindən əmələ gəlmişdir. Beləliklə, "seyrəngah" sözü əslində "gəzinti yeri", "səyahət məkanı" mənasını ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "mənzərəli yer" kimi təqdim edilməsi, sözün tam mənasını əks etdirmir. Çünki seyrəngah sadəcə gözəl mənzərəyə malik bir ərazi deyil, həm də bu ərazidə gəzinti, istirahət etmək imkanı olan, insanların təbiətlə ünsiyyət qurduğu bir məkandır. Bu mənada, bağlar, parklar, dəniz kənarları, meşəlik ərazilər, dağ yamacları seyrəngah kimi xarakterizə oluna bilər.
Misal üçün, “Kür qırağının əcəb seyrəngahı var; Yaşılbaş sonası, hayıf ki, yoxdur!” cümləsində Kür çayının sahili gözəl mənzərəyə malik olmaqla yanaşı, gəzinti və istirahət üçün də əlverişli bir yer kimi təsvir edilir. “Yaşılbaş sonası”nın olmaması isə, seyrəngahın tam təchizatının olmadığını, yəni tam səfalı və rahat bir gəzinti yeri olmadığını bildirir. Sözün işlənməsinə diqqət yetirsək görərik ki, sadəcə “gözəl yer” deyil, həm də insanların orada vaxt keçirməyə yönəlmiş bir ərazi kimi istifadə olunur.
Seyrəngah termini müasir Azərbaycan dilində, xüsusilə də poetik və bədii ədəbiyyatda, təbiətin gözəlliyini, səfalı mühitini ifadə etmək üçün geniş istifadə olunur. Onun sinonimləri arasında "gəzinti yeri", "istirahət yeri", "səfalı yer", "mənzərəli ərazi" kimi ifadələr göstərilə bilər, lakin bunların heç biri "seyrəngah" sözünün tam mənasını və kontekstdəki incəliklərini əks etdirmir.