Gah...gah... Azərbaycan dilində, əsasən fars mənşəli olan "gah" sözü, cümlənin həmcins üzvlərini və ya tabesiz mürəkkəb cümlənin müxtəlif hissələrini bir-birinə bağlayan bir bağlayıcıdır. Onun xüsusiyyəti təkrarlanan istifadəsindədir. Bu təkrarlanma vasitəsilə, gah...gah... ifadəsi müəyyən bir ritm və ya alternativlilik yaradır, hadisələrin, vəziyyətlərin və ya keyfiyyətlərin ardıcıl olaraq, əks-əksə dəyişməsini ifadə edir.
Məlumat üçün, "gah" sözünün təkrarlanma sayı məhdud deyildir. Yəni "gah...gah...", "gah...gah...gah..." və ya daha çox təkrarlanma ilə istifadə oluna bilər. Təkrar sayı mənasını dəyişdirməsə də, ritm və vurğuya təsir edir. Məsələn, "gah gülürdü, gah ağlayırdı" cümləsindəki təkrar, əhval-ruhiyyədəki tez-tez dəyişməni vurğulayır, halbuki "gah...gah...gah... qapını döyürdü" cümləsində isə döyülmə hərəkətinin təkrarını və davamlılığını ifadə edir.
"Gah...gah..." bağlayıcısı, sözün əsl mənasından kənara çıxaraq, poetik və bədii üslublarda daha çox işlənir. Bu, həm də müəllifin ifadə etmək istədiyi hissləri, əhval-ruhiyyəni daha yaxşı çatdırmağa kömək edir. Yazılı dilə nisbətən, danışıq dilində daha tez-tez rast gəlinir və bu, onun canlılığının göstəricisidir. Ədəbiyyatımızda, xüsusilə də şeir və nəsrdə geniş istifadə olunmuşdur və ümumiyyətlə, əsərlərə daha estetik bir görünüş verir.
Qısacası, "gah...gah..." sadə bir bağlayıcı olmaqdan kənara çıxaraq, Azərbaycan dilinin ifadə vasitələrini zənginləşdirən, əsərlərə ritm və dinamika qatan, müəllifin hisslərini daha effektli şəkildə ifadə etməsinə kömək edən maraqlı bir dil vahididir. Onun istifadəsi, cümlənin mənasını dəqiqləşdirmək və ifadənin əlçatanlığını artırmaq baxımından əhəmiyyətlidir.