Səhra (ər. صحراء - ṣaḥrāʼ) sözü ərəb dilindən keçmişdir və əsas mənası "susuz və bitkisiz geniş çöl, biyaban, düzənlik"dir. Lüğətlərdə verilən qısa izahlar bu əsas mənanı əks etdirsə də, səhranın kontekstdən asılı olaraq daha geniş və çoxcəhətli mənaları da ola bilər.
Coğrafi baxımdan səhra, az miqdarda yağıntı alan və bitki örtüyünün çox məhdud olduğu, qumlu, daşlı və ya çınqıllı geniş əraziləri ifadə edir. Bu ərazilərin iqlimi ekstremaldır: gündüzlər qızmar istiliyi, gecələr isə şaxtalı soyuğu müşahidə olunur. Səhra yalnız qum təpələrinə malik deyil, həm də qaya parçaları, dağlar, duz gölləri və digər landşaft formalarına sahib ola bilər. Beləliklə, səhra anlayışı sadəcə "susuz və bitkisiz"dən daha çox geniş bir coğrafi və ekoloji məkanı əhatə edir.
Məcazi mənada isə "səhra" sözü tənha, boş, həyatdan uzaq, əlçatmaz yer və ya vəziyyəti ifadə edə bilər. Məsələn, "fikirlər səhrasında itirmişəm özümü" ifadəsində səhra tənha, yolunu itirmişlik, düşüncələrin qarışıqlığı kimi mənaları daşıyır. Burada coğrafi səhra deyil, daxili, ruhi vəziyyət ifadə olunur. Eynilə "məlumat səhrasında axtarışlar aparırdı" cümləsində səhra, əlçatmaz, böyük və qarışıq məlumat kütləsini təmsil edir.
Qısacası, "səhra" sözü həm konkret coğrafi ərazini, həm də məcazi mənada tənha, boş, əlçatmaz vəziyyəti ifadə edən çoxmənalı bir sözdür. Onun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir və müxtəlif ədəbi və həyat təcrübələrindən qidalanaraq genişlənir.