Səliqəsizlik (is.) Səliqə, nizam və qaydanın olmaması vəziyyətini ifadə edən bir söz olub, əşyaların, məkanın, işlərin və ya düşüncələrin nizamsız, qarışıq və çaşqın halda olmasını bildirir. Bu, sadəcə əşyaların yerində olmaması ilə məhdudlaşmır, həm də sistemsizliyi, planlaşdırılmamışlığı, qarışıqlığı və nəticədə səmərəsizliyi əhatə edir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "səliqə" kökünün "səliqəli" sifətinə istinad etdiyini görərik. "Səliqəli" isə "düzgün, qaydasında, nizamlı" mənalarını daşıyır. Beləliklə, "səliqəsizlik" "səliqəli"nin əks mənasını ifadə edir. "Səliqə" sözünün mənşəyi fars dilinə gedib çıxır və ərəb dilindəki "sələkə" (سَلَكة) sözündən törəmədir. Farsca "səliqə" sözü "xətt" mənasını ifadə edir, amma zaman keçdikcə mənası genişlənərək "düzgünlük, nizam, qayda" mənalarını qazanıb.
Cümlədə istifadəsinə nümunələr:
- İş yerindəki səliqəsizlik ona mane olurdu.
- Evindəki səliqəsizlik onu narahat edirdi.
- Səliqəsizlik səbəbindən sənədləri tapa bilmədi.
- Onun düşüncələrindəki səliqəsizlik yazılarının anlaşılmaz olmasına səbəb olurdu.
- Layihənin səliqəsizliyi onun uğursuzluğuna gətirib çıxardı.
Göründüyü kimi, "səliqəsizlik" yalnız fiziki məkanı deyil, həm də düşüncə tərzini, iş üsulunu, hətta bir layihənin strukturunu da ifadə edə bilər. Sözün kontekstə bağlı olaraq "nizamsızlıq", "pozğunluq", "qarışıqlıq", "sistemsizlik", "xaos" kimi sinonimlərlə əvəz edilə bilər, lakin hər bir sinonim "səliqəsizlik"in tam mənasını verə bilməz.