Sərkərdəlik (is.) Söz birbaşa sərkərdə sözündən törəmişdir. Sərkərdə isə türk dillərində geniş yayılmış bir söz olub, “başçı”, “rəhbər”, “komandan” mənalarını verir. Etimalogiyası baxımından, kökü "sər" (baş, ön) və "kərdə" (gedən, aparan) kimi komponentlərdən meydana gələrək "öncül gedən", "başda gedən" mənasını ifadə edir. Beləliklə, sərkərdəlik, bir qrupun, xüsusilə də hərbi qüvvələrin, böyük bir kütlənin başçılığını, idarəsini, rəhbərliyini, hərbi əməliyyatlarda və ya digər kütləvi hərəkatlarda komandanlığı ifadə edir.
Sərkərdəlik, sadəcə olaraq bir vəzifəni deyil, eyni zamanda qərar qəbul etmə, strateji planlaşdırma, taktiki manevrlərin həyata keçirilməsi, əsgərlərin, qoşunların motivasiyasının təmin edilməsi və nəzarət funksiyalarını da özündə birləşdirir. Bu baxımdan, sərkərdəlik fərdi bacarıqların, liderlik keyfiyyətlərinin, hərbi biliklərin və təcrübənin mükəmməl bir vəhdətini tələb edir.
Sözün işlənməsinə dair nümunələr:
- Onun uzun illər davam edən sərkərdəliyi ölkənin müstəqilliyinin qorunmasında mühüm rol oynamışdır.
- Döyüşdə göstərdiyi sərkərdəlik qabiliyyəti onu əfsanəvi bir şəxsə çevirmişdir.
- Bu böyük sərkərdəliyi təmin etmək üçün genişmiqyaslı hazırlıq işləri aparılmışdır.
- Tarix sərkərdəlik bacarığı olan bir çox böyük şəxsiyyətlərlə zəngindir.
- Bu möhtəşəm qalanı hədələyən orduların ən böyüyünə o, sərkərdəlik etmişdir. (Verilmiş nümunə)
Yekun olaraq, "sərkərdəlik" sözü sadəcə bir başçılıq vəzifəsi deyil, mürəkkəb bacarıqlar, qərarvermə prosesləri və liderlik keyfiyyətlərini əhatə edən kompleks bir anlayışdır.