Sərmayəçi sözü iki əsas mənada işlədilir: birincisi, is şəkilçisi ilə işlənən, sərbəst bir isim kimi, ikincisi isə sifət kimi. Hər iki mənada da əsas məna sərmayəyə, yəni iqtisadi fəaliyyətdə gəlir əldə etmək məqsədilə investisiya olunan kapitala malik olmaqla bağlıdır.
İsim mənasında sərmayəçi, özünün mülkiyyətində olan və ya idarə etdiyi maliyyə vəsaitlərini (pul, əmlak, qiymətli kağızlar və s.) müəyyən bir iqtisadi layihəyə, biznesə və ya fəaliyyətə qoyan şəxs və ya qurumdur. Bu, bir şirkətə, layihəyə və ya fonda pul yatıran, buradan gələcəkdə gəlir əldə etməyi gözləyən hər kəs ola bilər. Sərmayəçilər riskə getməyə hazır olurlar, çünki qoyulan sərmayənin tam məbləğində itkisini də qəbul etməlidirlər. Fərqli sərmayəçilər fərqli risk tolerantlığına və investisiya strategiyasına sahib ola bilərlər. Məsələn, "Yeni startap şirkəti uğurlu sərmayəçilər tapıb." cümləsində sərmayəçi termini, şirkətə pul qoyan şəxsləri ifadə edir.
Sifət mənasında isə sərmayəçi, sərmayəyə malik olan, varlı, dövlətli deməkdir. Bu mənada, "kapitalist" sözü ilə sinonim kimi işlənə bilər, lakin kapitalist daha geniş bir məna kəsb edir və sərmayə vasitəsilə istehsal vasitələrinə sahibliyi və bu vasitələrlə bağlı qərarların qəbulunu da özündə ehtiva edir. Sərmayəçi isə daha çox, investisiya edən şəxsi və ya qurumu ifadə edir. Məsələn, "Sərmayəçi ailə yeni bir ev aldı." cümləsində sərmayəçi, maddi imkanları olan, varlı bir ailəni təsvir edir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "sərmayə" fars mənşəli olub, "sər" (baş, ön) və "mayə" (maye, maye kimi axan şey) sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlmişdir. Başlıca, əsas vəsait mənasını ifadə edir. "Çi" isə fəal iştirak edən şəxs bildirən bir şəkilçi kimi işlənir. Beləliklə, sərmayəçi sözü, əsas vəsaitlə fəal şəkildə işləyən, onunla əməliyyat aparan şəxs mənasını verir.