Sərsəri (fars. سرسری) sifəti olaraq əsasən iki əsas məna daşıyır: Birincisi, işsiz-gücsüz, müəyyən məskən və ya peşəsi olmayan, hər yerdə dolaşan, məqsədsiz gəzən kəs anlamındadır. Bu mənada "avara", "veyil", "dolaşqan", "sərgərdan" sözləri ilə sinonimdir. Məsələn: "Sərsəri gənclər küçələrdə gəzib dolaşırdılar." bu cümlədə "sərsəri" sözü, işsiz-gücsüz və məqsədsiz dolaşan gəncləri təsvir edir. Eyni mənada "sərsəri həyat yaşamaq", "sərsəri dolanmaq" kimi ifadələr də işlənə bilər, bu ifadələr sabit ifadələr olub, dolaşqan, məskənsiz həyat tərzi yaşadığını bildirir.
İkincisi, daha az rast gəlinən, lakin mənası etibarı ilə birincisinə yaxın olan mənası da vardır: diqqətsiz, səthi, ehtiyatsız hərəkət edən, işini səhlənkarlıqla yerinə yetirən mənasını da verir. Bu mənada "səthi", "diqqətsiz", "ehtiyatsız" sözləri ilə sinonim ola bilər. Məsələn: "Sərsəri baxışla ətrafa nəzər saldı." bu cümlədə "sərsəri" sözü, şəxsin diqqətsiz, səthi bir şəkildə ətrafı müşahidə etdiyini ifadə edir. "Sərsəri iş görmək" ifadəsi də bu mənada işlənir və işin səhlənkarlıqla, diqqətsiz yerinə yetirilməsini bildirir.
Sözün etimologiyasına gəldikdə, farsca "سر" (sər) – baş və "سری" (səri) – başlıq, başqı, üstdən keçmə, səthi mənalarını ifadə edən köklərdən əmələ gəlmişdir. Əvvəlki mənadan, yəni işsiz-gücsüz olmaq mənasından fərqli olaraq ikinci məna bu etimologiyaya daha yaxındır. Yəni, "sərsəri" həqiqətən də "başsız", "plan-proqramı olmayan", "heç bir hədəfi olmayan" mənalarını da ifadə edə bilər. Ancaq zaman keçdikcə, dilin inkişafı ilə əlaqədar olaraq iki məna arasında bir əlaqə yaranmış və birinci məna daha geniş yayılmışdır.