Sərvlik sözü Azərbaycan dilində əsasən iki mənada işlənir. Birinci və əsas mənası sərv ağaclarının sıx bitib əkildiyi yer, sərv bağçası, sərv meşəsi deməkdir. Bu mənada "sərvlik" sözü, tək-tək deyil, çoxlu sayda sərv ağacının bir yerdə mövcudluğunu ifadə edir və həmin ərazinin xüsusi bir görünüşünü, atmosferini (məsələn, sərinliyi, kölgəliliyi) vurğulayır. Misal olaraq, şeir misrasında göstərilən “Döndü sərin kölgə salan sərvliklərə” ifadəsi, əvvəllər qumlu, cansız olan bir ərazinin sərv ağaclarının əkilməsi ilə sərin və yaşıl bir məkana çevrilməsini təsvir edir.
İkinci, daha az işlənən mənası isə sərv ağacına məxsus keyfiyyətlərin (məsələn, gözəllik, əzəmət, uzunömürlülük) səciyyəvi olduğu yer və ya şey ola bilər. Bu isə metaforik istifadədir. Məsələn, "O bağ sərvliklə zəngin idi" deyərkən, bağın yalnız sərv ağaclarının çoxluğuna deyil, həm də onun gözəlliyinə, əzəmətinə işarə edilə bilər. Bu mənada "sərvlik" sözü sərv ağacının simvolik mənasından faydalanaraq, bir yerin və ya şeyin keyfiyyətini və xüsusiyyətini ifadə etmək üçün istifadə olunur.
Sözün etimologiyasına gəlincə, "sərvlik" "sərv" kökünə "-lik" işarə əlavəsi ilə yaranmışdır. "-lik" əlavəsi müəyyən keyfiyyəti, vəziyyəti və ya məkanı bildirir. Beləliklə, "sərvlik" sözü "sərvə aid olan yer, sərv olan yer" mənasını verir.
Qeyd edək ki, "sərvlik" sözünün ikinci, metaforik mənası daha az rast gəlinir və kontekstdən asılı olaraq anlaşılmalıdır. Əsas və daha çox işlənən mənası isə sərv ağaclarının sıx bitib əkildiyi yerdir.