Səslənmə: "Səslənmək" fellərinin isim formasından törəmiş söz olub, əsasən iki əsas mənada işlənir. Birinci və daha geniş mənası, səsin yayılması, eşidilməsi, auditoriyaya çatmasıdır. Bu mənada səslənmə, hər hansı bir səsin - insan səsi, musiqi, maşın səsi və s. - hava vasitəsilə yayılması və qəbul edilməsi prosesini ifadə edir. Məsələn, konsertdə musiqinin səslənməsi, quşların səslənməsi, qapının açılmasının səslənməsi kimi ifadələrdə bu məna üstünlük təşkil edir. "Əhməd öz işlərinin musiqi dilinə köçürülməsini, bütün hava dalğalarında səslənməsini istəyirdi" cümləsində də məhz bu məna nəzərdə tutulur: Əhməd istəyir ki, onun əsərləri musiqi kimi ifa edilsin və hər yerdə, hər kəs tərəfindən eşidilsin (yayılsın).
İkinci mənası isə daha məcazi və üslubi xarakter daşıyır. Bu mənada səslənmə, bir ideyanın, fikrin, hadisənin geniş yayılması, ictimaiyyətə çatdırılması və ya xatırlanması mənasını verir. Məsələn, "Onun ədəbi yaradıcılığı uzun illər sonra yenidən səsləndi" cümləsində əsərlərin yenidən oxunması, müzakirə olunması və populyarlıq qazanması nəzərdə tutulur. Yəni, bu halda səslənmə fiziki səs deyil, əsərin təsir gücünün, ideyalarının yenidən diqqət mərkəzinə düşməsini ifadə edir. Bu mənada, "səslənmə" sözü "əks-səda tapmaq", "məşhurlaşmaq", "yenidən aktuallıq qazanmaq" kimi ifadələrlə sinonim ola bilər.
Sözün etimologiyasına gəldikdə isə, "səslənmə" "səs" kökündən və "-lənmə" məsdər şəkilçisindən əmələ gəlmişdir. "-lənmə" şəkilçisi isə fellərin isim halına gətirilməsində istifadə olunan məhsuldar bir şəkilçidir. Sözün mənşəyi tamamilə türk dillərinə məxsusdur və digər dillərdən alınma deyildir.