Səslənmək (f.) – Bu söz kökü "səs" felindən törəmişdir və əsas mənası "səs çıxarmaq", "səs vermək"dir. Lakin sadəcə fiziki bir səsin çıxmasını deyil, daha geniş mənada müxtəlif səslərin əmələ gəlməsini, yayılmasını da ifadə edir. Bu səs müxtəlif mənbələrdən gələ bilər: canlı varlıqlardan (insan, heyvan), təbiət hadisələrindən (külək, yağış, dəniz dalğaları), və ya cansız əşyalardan (alətlər, maşınlar).
Birinci mənası olan "səs çıxartmaq" daha çox konkret səslərin ifadəsində işlənir. Məsələn, "Quşlar səsləndi" cümləsində quşların çırpınması, cıvıltısı kimi konkret səslər nəzərdə tutulur. Verilmiş nümunədə "Budaqlar tərpəndi, ağaclar səsləndi" cümləsində ağacların yarpaqlarının hərəkətindən əmələ gələn xışıltı, səs-küy nəzərdə tutulur. Bu mənada səslənmək, müəyyən bir hadisənin müşayiət olunduğu səs effektinə diqqət çəkir.
Daha geniş mənasında isə "səslənmək" müəyyən bir ərazidə, mühitdə səslərin olması, yayılması mənasını verir. "Ağaclar başında səslənir külək; Yarpaqlar uzaqdan yelpiklənərək…" misalında küləyin yarpaqlar arasında yaratdığı ümumi səs fonu, səs effekti ifadə edilir. Burada konkret bir səs deyil, bir səs mənzərəsi, səs fonu təsvir olunur. Beləliklə, sözün istifadəsi kontekstdən asılı olaraq dəyişir.
Ümumiyyətlə, "səslənmək" sözünün sinonimləri "səs çıxarmaq", "səs vermək", "nəğmə oxumaq", "küy salmaq", "vızıldamaq" və s. ola bilər. Lakin bu sinonimlərin hamısı "səslənmək" sözünün ifadə etdiyi bütün mənaları əhatə etmir. "Səslənmək" daha çox poetik və təsviri ədəbiyyatda, təbiət hadisələrini təsvir edən mətnlərdə işlənir və daha çox emosional rəng kəsb edir.