Sığallama sözü "sığallamaq" fellərinin məsdər forması olub, əsasən iki əsas mənada işlənir. Birincisi və daha çox yayılmış mənası incə, yumşaq, məhəbbətlə toxunma, əllə, ya başqa bir yumşaq şeylə oxşama hərəkətidir. Bu mənada sığallama sevgi, şəfqət, təsəlli ifadə edir. Mənəvi bir yaxınlığın, isti münasibətin simvoludur. Məsələn: "Ana balanın başını sığallamaqla onu sakitləşdirdi." cümləsində sığallama həm fiziki bir hərəkət, həm də ana ilə bala arasındakı məhəbbətin ifadəsidir.
İkinci mənası isə daha geniş və metaforik bir tətbiq sahəsinə malikdir. Bu mənada sığallama, nəzakətli, incə, yumşaq şəkildə təsir etmə, əlaltı etmə, razı salma kimi mənaları əhatə edir. Bu, bir növ psixoloji təsir metodudur. Məsələn: "O, rəhbərin qəlbinə sığallama ilə yaxınlaşdı və məsələni öz xeyrinə həll etdi" cümləsində sığallama şəxsi maraq üçün istifadə olunan incə təsir üsulunu ifadə edir. Bu mənada, sığallama həmişə müsbət mənada işlənməyə bilər və bəzən yalançı söz-söhbətlə, şirin dil ilə aldatma mənasını da daşıya bilər.
Sözün etimologiyasına gəldikdə isə, "sığallamaq" fəili türk dillərinə xarakterik bir söz olub, kökündə yumşaq və incə toxunma fikri gizlənir. "Sığ-" morfeması ehtimal ki, “ətrafı əhatə etmək”, "örtmək" mənalarına malik kök olmaqla incə və yumşaq toxunma hərəkətini ifadə edir. "-alla-" əlavəsində isə təkrarlanan hərəkəti bildirən bir əlavə təəssüratı yaradır. Nəticədə sığallamaq hərəkətinin təkrarlanan, ardıcıl və yumşaq şəkildə icra olunduğu təəssüratı yaradılır.
Qısaca desək, sığallama sözü həm fiziki, həm də metaforik mənalarda işlənən çoxmənalı bir söz olub, kontekstə görə mənasını dəyişir. Ancaq hər iki halda da əsas xüsusiyyət incəlik, yumşaqlıq və məhəbbətin və ya nəzakətin ifadəsidir.