Sızıltılı sifəti, əsasən "sızıltı" sözündən törəmə olaraq, zəif, nazik, davamlı və bir qədər kədərli bir səs təəssüratı yaradan səsləri, hadisələri və ya şeyləri təsvir etmək üçün işlədilir. Bu səs, damcıların axması, küləyin ağacların yarpaqlarından keçməsi, ya da bir alətin zərif səsi kimi təsəvvür edilə bilər. Sözün mənası "yanıqlı, təsirli, ağlar kimi səs çıxaran" ifadələri ilə də əhatə olunur, amma bu təriflər sızıltılı səsin emosional təsirini vurğulayır, onun fiziki xüsusiyyətlərini tam əks etdirmir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "sızıltı" felindən törədiyini görərik. "Sızmaq" felinin mənası "dəlikdən, yarıqdan yavaş-yavaş axmaq, damlamaq"dır. Beləliklə, "sızıltılı" sifəti bu yavaş, davamlı axma və ya səs vermə xüsusiyyətini ifadə edir. Bu mənada, "sızıltılı səs" ifadəsi çox aydın və dəqiqdir. Səsin zəif, incə və fasiləsiz olduğunu vurğulayır.
Cümlədə istifadəsinə nümunələr:
- Sızıltılı bir melodiya piano səsindən yayıldı.
- Yağışın sızıltılı səsi pəncərəni döyürdü.
- Uşağın sızıltılı ağlaması ürəyimi sızlatdı.
- Esən küləyin sızıltılı fısıltısı qulağıma çatdı.
- Şairin şeirləri sızıltılı bir kədər daşıyırdı.
Verilən misalda "sızıltılı bir ney" ifadəsi ney alətinin zərif, incə və bir qədər kədərli səsini təsvir edir. Bu səs həm də bir az "yanıqlı" və "təsirli"dir. "Qan saçan bir qəzəl" ifadəsi ilə birlikdə istifadə olunması, sızıltılı səsin şairin daxili dünyasının və əsərinin ümumi əhval-ruhiyyəsinin bir göstəricisi olduğunu göstərir. Beləliklə, "sızıltılı" sözü yalnız fiziki bir səsi deyil, həm də emosional bir vəziyyəti təsvir edə bilər.