SİN (ərəb əlifbasında س hərfinin adı): Ərəb əlifbasının üçüncü hərfidir. Sözün özü, əslində, həmin hərfin səsini ifadə edir və farsca, türk dilləri də daxil olmaqla, bir çox dilə ərəb dilindən keçmişdir. Fonetik olaraq, [s] səsini təmsil edir və səsin çıxış yeri və üsuluna görə sürtünməli, diş arxası səs kimi təsnif edilə bilər. Ərəb dilinin qrammatikasında və leksikasında müxtəlif funksiyalarda iştirak edir, məsələn, fellərin kökündə, əvəzliklərdə və ya digər sözlərin tərkib hissəsi kimi.
Ərəb əlifbasındakı "Sin" hərfi yalnız bir hərf kimi deyil, həm də müxtəlif sözlərin və ya terminlərin bir hissəsi olaraq geniş istifadə olunur. Məsələn, bir çox ərəb mənşəli sözlərdə (məs. "sintez", "sinir") "Sin" kəlməsi ərəb dilindən götürülmüş sözün kökünü ifadə edə bilər. Bu sözlərdə "Sin" hərfi həm fonetik, həm də semantik əhəmiyyət daşıyır. Həmçinin, "sin" kəlməsi bəzi məcazi mənalarda da istifadə oluna bilər (məsələn, əgər bir sözün bir çox mənası varsa, həmin sözün "sin"ləri çoxdur deyə bilərik, bu zaman "sin" müxtəlif mənaları ifadə edir).
Qeyd etmək lazımdır ki, türk dilində "sin" sözü həm əlifba hərfi, həm də əsasən elmi və texniki terminologiyada ərəb mənşəli sözlərdə qorunmuş fonetik və semantik element olaraq işlənir. Misal üçün: "sinüs", "sintez", "sinsayr" və s. Bu sözlərdə "sin"in ərəb əlifbasındakı hərf kimi mənası bir qədər arxa plana çəkilir və sözlərin əsas mənasının tərkib hissəsi kimi qəbul olunur. Lakin dilçilik baxımından onların mənşəyini anlamaq üçün "sin"in əsas mənasını bilmək vacibdir.