Skripka, rus dilindən keçmiş bir söz olub (скрипка), yayla çalınan, dörd simli və diapazonu ən geniş olan simli musiqi alətlərindən biridir. Adı, qədim slav dillərindəki "скрип" (skrip) – "cırtlama", "cığırtı" felindən törəmişdir. Bu, alətin səs çıxarış mexanizminin mahiyyətini əks etdirir: yay simlər üzərində sürtülərək xarakterik cırtlama səsi yaradır.
Skripkanın unikal səs tembri və geniş ifadə imkanları onu simli musiqi alətləri arasında ən populyar və çox yönlü alətlərdən birinə çevirib. Solo, ansambl və orkestr ifasında geniş istifadə olunur. Barok, Klassik, Romantik və Müasir musiqi dövrünün bir çox bəstəkarları skripka üçün əsərlər bəstələmişlər, bunun nəticəsində geniş bir repertuar yaranmışdır. Skripka texnikası olduqca mürəkkəbdir və ustalıq tələb edir. Müxtəlif çalğı texnikaları (pizzicato, legato, staccato, vibrato və s.) skripkanın ifadə imkanlarını daha da genişləndirir.
Skripka, özünün kiçik ölçüsünə baxmayaraq, ifadə gücü və səs imkanları baxımından çox böyük bir potensiala malikdir. Müxtəlif ölçülü skripkalar mövcuddur (məsələn, alt skripka, tenor skripka), lakin ən çox istifadə olunanı standart ölçüdədir. "Simli orkestrin tərkibi yalnız simli..." cümləsini tamamlamaq üçün deyə bilərik ki, simli orkestrin tərkibində skripkaların müxtəlif ölçüləri (birinci və ikinci skripkalar) böyük əksəriyyəti təşkil edir və səs toxumasının əsasını qurur.
Cümlələrdə istifadəsi nümunələri:
- O, mahir bir skripkaçı idi və konsertdə gözəl ifa nümayiş etdirdi.
- Skripkanın nazik, lirik səsi tamaşaçıları valeh etdi.
- Orkestrdə birinci və ikinci skripka qrupları birləşərək möhtəşəm bir səs yaratdılar.
- Uşaq skripka dərslərinə gedir və tezliklə konsertdə çıxış edəcək.