Slavyanizm, dilçiliyə aid bir termin olub, hər hansı bir slavyan dilindən başqa bir, qeyri-slavyan dilə keçmiş leksik vahidi (söz və ya ifadə) təmsil edir. Bu keçid prosesi dil təmasının nəticəsi olaraq baş verir və mənimsənilən söz ya qeyri-dəyişmiş halda, ya da qəbul edən dilin fonetik, morfoloji və ya semantik sisteminə uyğunlaşdırılmış şəkildə işlənə bilər. Slavyan dillərinin qonşu dillərə, xüsusilə də Avropa dillərinə təsiri nəzərəçarpandır və bir çox dilin leksikasında slavyan mənşəli sözlərə rast gəlinir.
Terminin ikinci, daha spesifik mənası isə, qədim slavyan dilindən (məsələn, qədim Kilsə Slavyan dili) rus dilinə keçmiş söz və ya ifadələri əhatə edir. Bu, rus dilinin tarixi inkişafı və onun qədim Kilsə Slavyan dilindən aldığı zəngin leksik miras ilə sıx bağlıdır. Qədim Kilsə Slavyan dilinin əhəmiyyətli bir hissəsi rus dilinin dini, mədəni və elmi terminologiyasında öz əksini tapmışdır. Belə sözlər rus dilinin leksik tərkibinin ayrılmaz hissəsinə çevrilmiş və onun inkişafında mühüm rol oynamışdır.
Slavyanizmlərin təsnifatı onların mənşə dilinə, qəbul edən dilə, fonetik və morfoloji uyğunlaşma dərəcəsinə və semantik dəyişikliklərə əsasən aparıla bilər. Məsələn, bir slavyanizm qəbul edən dildə fonetik dəyişikliklərə məruz qala bilər (məsələn, səs dəyişiklikləri, vurğunun dəyişməsi) və ya morfoloji cəhətdən uyğunlaşa bilər (məsələn, qrammatik formaların dəyişməsi). Həmçinin, bir sözün mənası qəbul edən dildə məna genişlənməsi, məna daralması və ya məna köçürməsi kimi dəyişikliklərə məruz qala bilər. Bu dəyişikliklər sözün qəbul edən dilin leksik sisteminə inteqrasiya dərəcəsini göstərir.
Nümunələr: "pravoslav" (rus dilindən Azərbaycan dilinə), "kilsə" (qədim Kilsə Slavyan dilindən Azərbaycan dilinə). Bu nümunələr göstərir ki, slavyanizmlər müxtəlif dillərdə, o cümlədən Azərbaycan dilində də geniş yayılmışdır və dilin inkişafında mühüm rol oynamışdır.