Soğan (Allium cepa) – soğankimilər fəsiləsinə aid, ikiillik, çoxillik bitki növü olub, əsasən, iri, yumru, qat-qat qabıqlarla örtülü kök yumrusu (soğan başı) üçün becərilir. Bu kök yumrusunun kəskin iyli, acımtıl dadlı ətli hissəsi qida məhsulu kimi istifadə olunur. "Soğan" termini həm bitkinin özü, həm də onun yeməli hissəsi üçün işlədilir.
Soğan bitkisinin səciyyəvi xüsusiyyəti yeraltı hissədə inkişaf edən, ətli, qat-qat halqalar şəklində düzülmüş, lüləşəkilli yarpaqları olan kök yumrusudur. Bu qatlar, əslində, bitkinin əsas gövdəsinin qısalmış və yoğunlaşmış hissələridir. Hər bir qatın içində qida maddələri ehtiva edən, şirəli, sulu toxuma olur. Soğanın üst hissəsindən isə uzun, nazik, silindrik yarpaqlar əmələ gəlir. Bitkinin çiçəkləri ağ, çəhrayı və ya yaşıl rəngdə olur və çətirvari çiçək qrupunda toplanır.
Soğanın müxtəlif növləri mövcuddur, bunlar ölçüsü, forması, rəngi və dadı ilə fərqlənirlər. Məsələn, sarı, ağ, qırmızı soğanlar geniş yayılmış növlərdir. Hər bir növ özünəməxsus dad və ətir xüsusiyyətlərinə malikdir. Soğan yalnız qida kimi deyil, həm də tibbdə, xalq təbabətində müxtəlif xəstəliklərin müalicəsində istifadə olunur. Antiseptik, antioksidant və digər faydalı təsirlərə malikdir. "Baş soğan" ifadəsi isə böyük, tam yetişmiş soğan başını ifadə etmək üçün işlədilir.
Soğan sözünün etimologiyasına nəzər salsaq, türk dillərindən qaynaqlandığı görünür. Fərqli türk dillərindəki qohum sözlərin müqayisəsi ilə onun kökü daha dəqiq müəyyən edilə bilər. Soğan sözü, cümədə müxtəlif mənalarda işlənə bilər: "Bir baş soğan doğradım", "Soğan suyu gözümü yaşardırdı", "Çorbaya soğan əlavə etməyi unutmuşam". Bu nümunələrdə soğan sözü həm bitkinin özü, həm də onun yeməli hissəsini bildirir.