Söz-sov sözü Azərbaycan dilində çoxmənalı bir leksik vahiddir. Əsas mənası "danışıq, söz, dedi-qodu" olsa da, kontekstə görə mənası genişlənərək "mübahisə, narazılıq, qarşıdurma" kimi anlamlar da qazana bilir. Bu, sözün semantik strukturunun dinamik və kontekstdən asılı olduğunu göstərir.
Etimoloji baxımdan "söz-sov" bir birləşmə söz olub, iki müstəqil leksik vahidin birləşməsindən əmələ gəlib. "Söz" köhnə türk dillərindən qalmış, "deyilən", "ifadə olunan" mənasını daşıyan köklü bir sözdür. "Sov" isə "səs-küy, qarışıqlıq, dəli-divanəlik" mənalarını ifadə edən və qədim türk dillərindən miras qalmış bir söz olub, müasir Azərbaycan dilində az işlənən, daha çox dialektlərdə rast gəlinən bir leksik vahiddir. Beləliklə, "söz-sov" söz birləşməsi "sözlərin qarışıqlığı, səs-küy müşayiət olunan danışıqlar, dedi-qodular" mənasını ifadə edir.
Sözün işlənməsinə dair nümunələr:
- "Qonşular arasında söz-sov düşdü." - Bu cümlədə "söz-sov" mübahisə, dava mənasında işlənmişdir.
- "Bazar yerində söz-sov, qışqırıq-bağırmaq eşidilirdi." - Bu cümlədə "söz-sov" səs-küylü, qarışıq danışıq, dedi-qodu mənasında işlənmişdir.
- "Onların söz-sovlarından bezmişik." - Bu cümlədə "söz-sov" davamlı və əsəbi danışıqları ifadə edir.
- "Əsgər bostan suvaranların danışığını və söz-sovlarını qaldırmaq üçün Kosanın bostanına çatacaq miqdar..." (verilən mətn nümunəsi) - Burada "söz-sov" əsgərin bostan suvaranlarının danışıqlarını və mübahisələrini (narazılıqlarını) səngitmək istəməsini bildirir.
Nəticə etibarilə, "söz-sov" sözü kontekstə bağlı olaraq "danışıq, dedi-qodu, mübahisə, narazılıq, qarışıqlıq" kimi müxtəlif mənalarda işlənə bilər. Sözün əsas mənası "sözlərin qarışıqlığı" olsa da, əlavə mənalar onun istifadə edildiyi cümlənin semantik strukturu ilə müəyyən olunur.