Sünbüllü sifəti, əsasən buğda, arpa və digər taxıl bitkilərinin çiçəkləmə mərhələsində olan iri və sıx sünbüllərə malik olduğunu bildirir. Lüğətlərdə verilən “çox sünbül olan, iri sünbüllü” tərifi, sözün əsas mənasını əhatə etsə də, tam olaraq onun ifadə etdiyi nüansları əks etdirmir. Sünbüllülük, sadəcə sünbül sayının çoxluğu deyil, həm də bu sünbüllərin böyüklüyü, dolğunluğu və ümumi görünüşün zənginliyini ifadə edir. Belə ki, "sünbüllü" sözü, həmin ərazinin məhsuldarlığını, bolluğunu və gözəlliyini vurğulayır.
Etimoloji baxımdan, "sünbül" sözü fars mənşəlidir və taxıl bitkilərinin çiçək qrupunu, başağını ifadə edir. "-lü" isə Azərbaycan dilində sifət düzəldici şəkilçi olub, "malik olan", "sahib olan" mənasını verir. Buradan da aydın olur ki, "sünbüllü" sözü "sünbülə malik olan" mənasını verir, lakin sadəcə "sünbülə malik olmaq" deyil, sünbüllərin həcmi, sıxlığı və ümumi estetik təsiri də nəzərə alınır.
Misal olaraq, verilən şeir parçasında "sünbüllü çöllər" ifadəsi, sadəcə çoxlu sünbül olan çölləri deyil, məhsuldar, bolluqla dolu, gözəl və göz oxşayan çölləri təsvir edir. Sözün bu mənada işlənməsi, şairin təbiətin gözəlliyinə və torpağın bərəkətinə olan heyranlığını, həmin ərazinin sərvətinin və bolluğunun vurğulanmasını əks etdirir.
Başqa bir cümlədə isə, məsələn, "sünbüllü tarla" deyəndə, həm tarlanın sünbüllərlə dolu olduğunu, həm də bu sünbüllərin iri və sıx olduğunu, dolayısı ilə tarlanın məhsuldar olduğunu başa düşürük. Beləliklə, "sünbüllü" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq daha da genişlənə bilər, ancaq əsas mənası hər zaman sünbüllərin həm sayının, həm də ölçüsünün və görünüşünün zənginliyini ifadə edir.